Język polski
Szczegółowe cele kształcenia i wychowania
Nadrzędnym celem jest wychowanie kompetentnego, świadomego odbiorcy literatury i kultury, znającego zarówno tradycję, jak i współczesną kulturę, poprzez nabywanie i rozwijanie umiejętności wsparte potrzebną wiedzą w zakresie kształcenia językowego i kulturalno-literackiego.
Cele szczegółowe
Wdrażanie do planowania własnego uczenia się:
- samodzielnego, w grupie, z pomocą nauczyciela;
- świadomego i odpowiedzialnego;
- uwzględniającego kontrolę przebiegu, rezultatów i postępu pracy.
Aranżowanie działania:
- celowego i odpowiedzialnego;
- indywidualnego i we współpracy;
- odtwórczego, przekształcającego i twórczego;
- integrującego ze środowiskiem, zaspokajającego poczucie więzi z innymi;
- zmierzającego do zdobywania wiedzy i umiejętności poprzez:
- mówienie, słuchanie, pisanie, czytanie, patrzenie, zauważanie, nazywanie, działania plastyczne, projektowanie, inscenizowanie;
- kultywowanie tradycji narodowej;
- wykorzystanie technologii informacyjnej.
Umożliwienie poznawania:
- różnych tekstów kultury (ich treści, gatunków, tworzywa, środków wyrazu), pozwalających poznać ojczyznę, zarówno tę najbliższą (dom, region), jak i dalszą (kraj) oraz uniwersalną (kultura, świat);
- źródeł informacji;
- struktury języka i sposobów jego funkcjonowania jako narzędzia porozumiewania się;
- tradycji i dokonań cywilizacyjnych ludzkości, zwłaszcza w kulturze europejskiej;
- pojęć związanych z literaturą, językiem, kulturą.
Stwarzanie okazji do komunikowania:
- werbalnego i niewerbalnego;
- poprawnego, skutecznego, adekwatnego do sytuacji;
- etycznego i estetycznego;
- kreatywnego.
Umożliwienie samopoznania w obszarach:
- akceptacja indywidualności własnej i drugiego człowieka;
- wiara we własne możliwości;
- dociekliwość intelektualna, niezależność myślenia i twórcze rozwiązywanie problemów;
- odpowiedzialność za własne uczenie się;
- krytycyzm i odwaga przeciwstawienia się postawom nieetycznym i zagrożeniom cywilizacyjnym;
- wrażliwość, optymizm, empatia, kultura osobista, moralność;
- potrzeby własne i drugiego człowieka, godność własna i innych, prawa jednostki i zbiorowości;
- wolność osobista a przewidywanie konsekwencji własnych zachowań, odpowiedzialność i obowiązki;
- samoocenianie i doskonalenie.
Treści nauczania pozwalają przede wszystkim uwrażliwić ucznia na uniwersalne wartości oraz skłonić go do refleksji dotyczących postaw moralnych i konsekwencji dokonywanych wyborów, a zadania wspomagają rozwój umiejętności sprawnego posługiwania się językiem ojczystym (dostosowanie środków językowych do sytuacji i celu wypowiedzi, opisywanie świata, ocenianie postaw i zachowań, precyzyjne formułowanie myśli).
Nadrzędnym kryterium doboru tekstów literackich i innych tekstów kultury są możliwości percepcyjne ucznia, walory artystyczne dzieł oraz sposób prowadzenia dialogu ze współczesnością. Bardzo ważnym aspektem jest również funkcja wychowawcza – wartości, do których się odwołują wybrane teksty kultury, mają pomóc młodemu człowiekowi w dokonywaniu mądrych wyborów, skłaniają do samodzielnych refleksji i ocen, rozwijają wrażliwość i zamiłowania artystyczne, a tym samym uczą aktywnego uczestnictwa w kulturze, szacunku dla tradycji, wpływają na rozwój osobowości ucznia.
Program Między nami zakłada integrację treści z zakresu kształcenia polonistycznego (kształcenie literackie, językowe, kulturowe), korelację z innymi przedmiotami oraz odwoływanie się do pozaszkolnych doświadczeń uczniów. Łączenie różnych działów kształcenia polonistycznego pozwala uczniom dostrzec związek między literaturą a językiem. Ideą jest więc możliwie najściślejsze połączenie zagadnień językowych z tekstami literackimi oraz wiadomości gramatycznych z formułowaniem precyzyjnych wypowiedzi pisanych i mówionych. Ważne jest również kształtowanie świadomości, że język to nie tylko narzędzie komunikacji, ale również niezwykle istotny element systemu kultury. Łączenie treści językowych z kształceniem literacko-kulturowym w myśl koncepcji programu Między nami jest powiązane z codziennymi doświadczeniami dzieci i młodzieży i bieżącymi wydarzeniami, szczególnie dotyczącymi literatury, teatru, filmu, sztuk plastycznych.
Tematyczne i problemowe ujęcie treści (teksty literackie i inne teksty kultury) pozwala uczniom nie tylko rozwijać umiejętności analizy i interpretacji, ale także służy zapamiętaniu i uporządkowaniu poznanych treści. Stwarza to również okazję do omawiania tych samych dzieł w różnych zestawieniach, odwoływania się do doświadczeń uczniów, porównywania kontekstów i tym samym postrzegania złożoności zjawisk w literaturze, kulturze i w świecie, w którym żyjemy.
Koncepcja programu Między nami ma spiralny układ treści i kształconych umiejętności. Oznacza to w kolejnych klasach odwołanie w dużym stopniu do najważniejszych umiejętności z klas poprzednich, ich utrwalenie oraz poszerzanie treści najistotniejszych z punktu widzenia założonych celów i podstawy programowej.
Ogólne zasady oceniania
- Ocenianie ma na celu wspieranie rozwoju intelektualnego i osobowościowego ucznia.
- Wymagania edukacyjne formułowane są w oparciu o podstawę programową oraz program nauczania języka polskiego w szkole podstawowej „Między nami”.
- Ocena ma dostarczać uczniom, rodzicom i nauczycielom informacji o postępach i trudnościach ucznia.
- Stosuje się sześciostopniową skalę ocen z możliwością stawiania plusów i minusów.
- Prace klasowe są obowiązkowe. Jeżeli z przyczyn losowych uczeń nie może pisać z całą klasą, to powinien to uczynić w terminie tygodniowym od momentu powrotu do szkoły.
- Prace klasowe są zapowiadane z tygodniowym wyprzedzeniem, dyktanda dwa dni wcześniej, kartkówek natomiast nie zapowiada się.
- Wszystkie prace klasowe uczeń powinien poprawić, czyli dokonać analizy i korekty popełnionych błędów.
- Uczeń ma obowiązek wykonywania zadań- ćwiczeń podczas lekcji. Jeśli nie zakończy zadania w klasie, musi uzupełnić zaległości w domu. W przeciwnym razie otrzymuje wpis- brak zadania. Zdarza się, że niektóre ćwiczenia, m.in. wypracowania, należy w całości wykonać w domu. Są one sprawdzane i podlegają ocenie. Wszystkie dłuższe formy pisemne zadawane są z kilkudniowym wyprzedzeniem. Powinny być zapisane w zeszycie przedmiotowym, zeszycie ćwiczeń lub wykonane w formie wskazanej przez nauczyciela. Brak zeszytu przedmiotowego czy zeszytu ćwiczeń jest równoznaczny z brakiem wyznaczonego zadania.
- Przy ocenie dłuższych form wypowiedzi bierze się pod uwagę: oryginalność, rzeczowość, staranność, samodzielność.
10. Dyktanda uczniów znajdują się w zeszytach do tego przeznaczonych, przechowuje je nauczyciel. Prace na oddzielnych kartkach, wypracowania, testy, kartkówki są również gromadzone przez nauczyciela.
11.Raz w semestrze uczeń może zgłosić brak zadania bez podania przyczyny.
Obszary podlegające ocenie
Zasady oceniania z języka polskiego obejmują ocenę umiejętności, postawę, aktywność oraz opanowane wiadomości przewidziane w programie nauczania.
Sposoby oceniania i informowania.
- Uczniowie oceniani są według skali określonej w przepisach ogólnych Wewnątrzszkolnego Systemu Oceniania.
- Na ocenę semestralną składają się następujące oceny cząstkowe:
- z odpowiedzi ustnych z działu kształcenie literackie i kulturalne, w tym za czytanie tekstu oraz czytanie ze zrozumieniem,
- z pisemnych prac domowych i klasowych,
- z nauki o języku,
- ze stosowania w praktyce zasad pisowni (dyktando),
- inne oceny: wygłaszanie tekstów z pamięci, testy i kartkówki sprawdzające wiadomości literackie i z nauki o języku, praca w grupach, praca na lekcji.
- Ocena śródroczna i końcowa:
- ocena semestralna nie jest średnią arytmetyczną ocen cząstkowych (oceny z prac klasowych- zaznaczane w dzienniku kolorem czerwonym- mają największy wpływ na ocenę semestralną)
- ocena końcoworoczna obejmuje osiągnięcia uczniów w I i II semestrze.
- O postępach w nauce uczeń i jego rodzice informowani są w formie:
- oceny (stopnia szkolnego),
- oceny opisowej (recenzji prac).
- Sposoby kontroli różnych form aktywności uczniów:
- sprawdzanie prac domowych,
- prace klasowe,
- testy,
- kartkówki (są niezapowiedziane, trwają 10 – 15 min, mogą być sprawdzeniem pracy domowej, obejmują materiał z trzech ostatnich lekcji),
- przepytywanie przy tablicy,
- Uczniowie, którzy otrzymali oceny niedostateczne z prac klasowych, dyktand, testów mają obowiązek ich poprawienia w ciągu tygodnia. Dla wszystkich poprawiających ustala się jeden termin.
Ogólne kryteria oceniania
- Prace stylistyczne.
Prace pisemne zawierają recenzję tłumaczącą ocenę, podkreślającą zalety
i informującą o elementach, które należy poprawić.
- Sprawdzian ortograficzny (dyktando):
0 błędów - celujący
1 błąd - bardzo dobry
2-3 błędy - dobry
4 błędy - dostateczny,
5-6 błędów - dopuszczający
7 błędów i więcej - niedostateczny
Błędem ortograficznym w powyższym rozumieniu jest pisownia wyrazów
niezgodna ze znanymi uczniowi zasadami pisowni.
Oprócz błędów ortograficznych wyróżnia się również usterki. 3 usterki
traktuje się jak 1 błąd ortograficzny.
Za usterkę uważa się np. przestawienie liter, gubienie liter,
opuszczanie znaków diakrytycznych ( ale tylko w tych przypadkach, gdzie
nie zachodzi różnicowanie głosek np. "idą = ida"). Trzy błędy interpunkcyjne traktuje się jako jeden błąd ortograficzny.
- Prace domowe.
Przy wystawianiu oceny bierze się pod uwagę rzeczowość pracy, staranność, oryginalność, styl, ortografię i interpunkcję. Nie wszystkie prace domowe podlegają ocenie.
Jeśli zdarzy się tak, że uczeń ma zadanych kilka ćwiczeń, to brak nawet jednego z nich traktowany jest jak brak pracy domowej. Brak zeszytu przedmiotowego lub zeszytu ćwiczeń , gdy była zadana praca domowa, jest równoznaczny z jej brakiem.
- Wypowiedzi ustne.
Oceniana jest logika i rzeczowość wypowiedzi ucznia. Zdania powinny być rozwinięte, poprawne pod względem stylistycznym i językowym. Szczególną uwagę zwraca się na formułowanie własnych opinii i sądów.
Przy odpowiedzi z nauki o języku wiedza musi być poparta umiejętnością wykonywania ćwiczeń, które nauczyciel proponuje. Sprawdza się w ten sposób umiejętność stosowania wiedzy w praktyce.
- Zeszyt przedmiotowy.
Każdy uczeń ma obowiązek prowadzenia zeszytu przedmiotowego. Zapisuje w nim wszystko zgodnie ze wskazówkami nauczyciela. Zeszyt powinien być prowadzony starannie i w miarę możliwości bezbłędnie – szczególnie notatki przepisywane z tablicy. Sprawdzany jest pod kątem poprawności językowej i ortograficznej zapisanych w nim notatek i prac domowych oraz ich kompletności. Musi posiadać wszystkie prace domowe, notatki ,ćwiczenia , tematy lekcji i daty.
Uczeń, który był nieobecny na lekcji, ma obowiązek uzupełnienia notatek oraz prac domowych za czas swojej nieobecności.
Ocenie podlega również estetyka zeszytu.
- Czytanie.
Ocenia się technikę czytania:
poprawność, wyraźność, wyrazistość, płynność, uwzględnienie znaków przestankowych, pauz, akcentów logicznych, różnicowanie tempa i tonu głosu, rozumienie treści tekstu;
Czytanie z podziałem na role
Ocenia się:
oddawanie głosem charakteru postaci; odróżnienie tekstu narracyjnego od partii dialogowych.
Kryteria oceniania czytania cichego
Ocenia się:
tempo czytania, rozumienie treści przeczytanego tekstu, umiejętność wyodrębnienia elementów świata przedstawionego, umiejętność zaznaczania
i wskazywania odpowiednich fragmentów, ważnych informacji.
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY IV
niedostateczny
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy czwartej uniemożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń nie potrafi wykonać zadań o niewielkim poziomie trudności
dopuszczający
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy czwartej umożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń potrafi wykonać zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim poziomie trudności
dostateczny
-
poziom zdobytych umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy czwartej pozwala na rozwijanie kompetencji ujętych w programie i wynikających
z podstawy programowej -
uczeń wykonuje zadania teoretyczne i praktyczne typowe o średnim poziomie trudności ujętych w programie i wynikających z podstawy programowej
dobry
-
uczeń poprawnie stosuje wiadomości i umiejętności ujęte w programie nauczania i wynikające
z podstawy programowej, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne
bardzo dobry
-
uczeń sprawnie się posługuje zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte w programie nauczania i wynikające z podstawy programowej, potrafi zastosować poznaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów w nowych sytuacjach
celujący
-
uczeń biegle się posługuje zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych objętych programem nauczania i wynikających
z podstawy programowej, proponuje rozwiązania nietypowe; jest twórczy, rozwija własne uzdolnienia
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY IV
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
skupia uwagę na krótkich wypowiedziach innych osób
-
reaguje na wypowiedzi innych werbalnie i niewerbalnie (mimiką, gestem, postawą)
-
rozumie polecenia nauczyciela, wypowiedzi innych uczniów
-
rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, odmowę, przeprosiny
-
wskazuje najważniejsze informacje w wysłuchanym niedługim tekście, zwłaszcza w jego warstwie dosłownej
-
rozumie ogólny sens słuchanych utworów
CZYTANIE
-
identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w prostych tekstach literackich oraz typowych sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia i obserwacji
-
rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, odmowę, przeprosiny
-
wskazuje najważniejsze informacje w odpowiednich akapitach przeczytanego tekstu, zwłaszcza w dosłownej warstwie tekstu i wyrażone wprost
-
rozumie dosłowne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
-
rozumie ogólny sens czytanych utworów
-
stara się czytać teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
mówi o swoich reakcjach czytelniczych
-
dostrzega zabiegi stylistyczne w utworach literackich, w tym funkcję obrazowania poetyckiego w liryce, z pomocą nauczyciela wskazuje epitet, porównanie, przenośnię, rymy
-
wie, co tworzy rytm
-
wskazuje wers, strofę, refren
-
odróżnia fikcję od rzeczywistości
-
odróżnia elementy fantastyczne od realistycznych
-
określa wybrane elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas, miejsce, bohaterowie, zdarzenia
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator)
-
zna cechy baśni i legendy
-
wyodrębnia komiks, film i spektakl spośród innych przekazów i tekstów kultury
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
nawiązuje i podtrzymuje kontakt werbalny z innymi uczniami i nauczycielem
-
formułuje pytania i udziela prostych odpowiedzi pod względem konstrukcyjnym
-
wypowiada komunikaty zawierające proste informacje
-
wyraża wprost swoje intencje
-
odróżnia sytuację oficjalną od nieoficjalnej i potrafi odpowiednio do sytuacji komunikacyjnej skierować prośbę, pytanie, odmowę, wyjaśnienie,
-
stosuje zwroty grzecznościowe podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
-
mówi na temat, opowiada o obserwowanych zdarzeniach, akcji książki, filmu
-
za pomocą kilku zdań opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę
-
za pomocą kilku prostych zdań opisuje obraz, ilustrację, plakat
-
stosuje wyrazy o znaczeniu dosłownym
-
wygłasza tekst utworu z pamięci
PISANIE
-
stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu
-
zna podstawowe zasady dotyczące pisowni wielką literą oraz pisowni ó – u, rz – ż, ch – h
-
dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
-
uzupełnia prosty schemat, tabelę
-
zna podstawowe zasady układu graficznego listu prywatnego, dialogu, ramowego planu wypowiedzi i z pomocą nauczyciela zapisuje list, dialog, układa plan ramowy wypowiedzi,
-
zapisuje kilkuzdaniowe opowiadanie odtwórcze
-
za pomocą kilku prostych zdań tworzy opis przedmiotu, miejsca, krajobrazu, postaci, zwierzęcia
-
za pomocą kilku prostych zdań tworzy opis obrazu, ilustracji, plakatu
-
stara się o estetykę zapisu wypowiedzi
III. Kształcenie językowe
Stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa (np. dobiera wyrazy bliskoznaczne oraz wyrazy pokrewne w rodzinę wyrazów)
-
składni (konstruuje poprawne zdania pojedyncze, stosuje wielkie litery na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na końcu, rozróżnia zdania pojedyncze, złożone i równoważnik zdania, wskazuje orzeczenie w zdaniu, zna wypowiedzenia oznajmujące, rozkazujące i pytające)
-
fleksji (wskazuje czasowniki, rzeczowniki, przymiotniki i przysłówki w zdaniu, przy pomocy nauczyciela określa formę odmiennych części mowy, odróżnia części mowy odmienne od nieodmiennych
-
fonetyki (zna alfabet, dzieli wyrazy na litery, głoski i sylaby)
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
słucha innych i uczestniczy w rozmowie, zadaje pytania, odpowiada
-
wybiera najważniejsze informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy prostą notatkę w formie tabeli, schematu, kilkuzdaniowej wypowiedzi
-
powtarza swoimi słowami ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, opowiada fabułę usłyszanej historii
-
rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów
CZYTANIE
-
identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi
-
określa temat i główną myśl tekstu
-
oddziela informacje ważne od drugorzędnych
-
wybiera potrzebne informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
-
wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
-
rozpoznaje cechy życzeń, ogłoszenia, instrukcji, przepisu
-
wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, posługuje się akapitami
-
poprawnie artykułuje i akcentuje wyrazy, stosuje intonację zdaniową podczas głośnego czytania utworów
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
wybiera odpowiednie informacje ze słownika ortograficznego, encyklopedii, czasopisma, stron internetowych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
nazywa swoje reakcje czytelnicze
-
nazywa zabiegi stylistyczne w utworach literackich (epitet, porównanie, przenośnia, rym), rozumie funkcję obrazowania poetyckiego w liryce
-
dostrzega cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz
użytkowe
-
odróżnia autora od osoby mówiącej w utworze
-
określa i nazywa elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas, miejsce, bohaterowie, zdarzenia
-
wskazuje cechy baśni i legendy w utworze
-
rozpoznaje elementy rytmu: wers, zwrotka, rym, refren
-
zna pojęcia: gra aktorska, dekoracja, kostiumy, rekwizyty, inscenizacja, scena, widownia, próba
-
przypisuje cechy bohaterom oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
-
odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym)
-
odczytuje morał baśni
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej
-
dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
-
formułuje pytania otwarte
-
udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
-
wypowiada się w kilku logicznie ze sobą połączonych zdaniach na tematy związane
z codziennością, otaczającą rzeczywistością, lekturą -
stosuje zwroty grzecznościowe i odpowiednie konstrukcje składniowe (np. tryb przypuszczający) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
-
wskazuje wyrazy o znaczeniu dosłownym i metaforycznym
-
składa życzenia, tworzy wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
wypowiada się w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku
chronologicznym, streszcza utwory fabularne
-
opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni
-
dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne
-
recytuje utwór poetycki, oddając jego ogólny nastrój i sens
-
stosuje zasady poprawnej wymowy i akcentowania wyrazów rodzimych
-
posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
PISANIE
-
stosuje podstawowe zasady ortografii dotyczące pisowni ó – u, rz – ż, ch – h i interpunkcji
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i potrafi zastosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
dzieli wyrazy na głoski i litery, rozróżnia funkcję zmiękczającą i sylabotwórczą i
w typowych przykładach
-
konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logiczno-składniowym
-
używa wypowiedzeń pojedynczych i złożonych
-
w zależności do adresata i sytuacji świadomie dobiera wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
-
zapisuje pytania otwarte
-
udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
-
samodzielnie zapisuje dialog
-
dzieli wypowiedzi na części kompozycyjne
-
tworzy ramowy plan wypowiedzi
-
układa opowiadanie odtwórcze
-
redaguje notatkę w formie prostego schematu, tabeli, planu
-
zapisuje prostą instrukcję, np. przepis kulinarny, zasady gry
-
tworzy opis przedmiotu, miejsca, krajobrazu, postaci, zwierzęcia, obrazu,
-
ilustracji, plakatu, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni
-
w liście prywatnym, dialogu, zaproszeniu stosuje odpowiedni układ graficzny
III. Kształcenie językowe
-
Stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa (wykorzystuje wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne w tworzonym tekście, tworzy rodzinę wyrazów)
-
składni (konstruuje zdania pojedyncze proste i rozwinięte oraz wypowiedzenia złożone i równoważniki zdań, używa różnych typów wypowiedzeń: oznajmujących, rozkazujących, pytających, wykrzyknikowych)
-
fleksji (określa formę gramatyczną czasowników, rzeczowników, przymiotników; łączy wypowiedzenia składowe za pomocą spójnika w wypowiedzenie złożone; poprawnie zapisuje formy bezokoliczników oraz formy rodzaju męskoosobowego i niemęskoosobowego czasowników w czasie przyszłym i przeszłym)
-
fonetyki (wykorzystuje umiejętność dzielenia wyrazów na sylaby przy przenoszeniu wyrazów do następnej linijki)
-
-
stosuje zasady estetycznego zapisu tekstu
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
koncentruje uwagę podczas słuchania dłuższych wypowiedzi innych, a zwłaszcza odtwarzanych utworów
-
odróżnia informacje ważne od mniej ważnych
-
na podstawie słuchanego tekstu tworzy samodzielną notatkę: rysuje plan, ilustracje do tekstu, formułuje pytania
-
właściwie odbiera intencje nadawcy komunikatu
-
odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio
-
rozumie funkcję akapitu
-
oddziela informacje ważne od drugorzędnych
-
wybiera i wykorzystuje informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
-
wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi oraz samodzielnie tłumaczy przenośne znaczenie wybranych wyrazów, związków wyrazów w wypowiedzi
-
wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w zaproszeniach, życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach
-
rozumie funkcje części składowych wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
-
głośno czyta utwory, uwzględniając zasady poprawnej artykulacji i intonacji
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
wybiera informacje niewyrażone wprost z różnych źródeł, np. czasopism, stron internetowych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
uzasadnia swoje reakcje czytelnicze
-
analizuje elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas, miejsce, bohaterowie, zdarzenia
-
identyfikuje baśń i legendę
-
rozumie podstawową funkcję wersu, zwrotki, rymu
-
rozumie funkcję akapitu jako logicznie wyodrębnionej całości w tekście
-
objaśnia znaczenia porównań i przenośni w tekście
-
wyodrębnia elementy dzieła filmowego, odróżnia film animowany i aktorski
-
charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
-
odczytuje przesłanie utworu
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
przedstawia własne zdanie w rozmowie
-
świadomie dobiera intonację zdaniową
-
udziela odpowiedzi w formie krótkiej wypowiedzi
-
uczestniczy w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami
-
łączy za pomocą odpowiednich spójników współrzędne związki wyrazowe w zdaniu
-
wypowiada się w roli świadka i uczestnika zdarzeń
-
stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, czasownika
-
gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy charakteru na podstawie zachowań i postaw
-
wypowiada się logicznie i w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym,
-
streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki
-
w sposób uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji i uczuć
-
objaśnia znaczenia dosłowne i metaforyczne wyrazów
-
odróżnia wyrazy pokrewne od synonimów
-
wygłasza tekst poetycki z pamięci, posługując się pauzą, barwą głosu
-
stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń
PISANIE
-
stosuje poznane zasady ortografii dotyczące pisowni ó – u, rz – ż, ch – h i interpunkcji oraz potrafi je zastosować w sytuacjach nietypowych (np. wykorzystać wiedzę o wyrazach pochodnych i rodzinie wyrazów)
-
w kilkuzdaniowych wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami łączy za pomocą odpowiednich spójników współrzędne związki wyrazowe
i stosuje się do zasad interpunkcji
-
w wypowiedziach stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, czasownika
-
w tekstach świadomie stosuje wyrazy bliskoznaczne
-
w wypowiedziach gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy charakteru na podstawie zachowań i postaw
-
układa życzenia, zapisuje przepis, instrukcję, ogłoszenie
-
stosuje akapit jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
-
pisze logiczne i uporządkowane pod względem chronologicznym opowiadanie, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki; opowiada z perspektywy świadka i uczestnika zdarzeń
-
zapisuje dialog w opowiadaniu
-
w sposób uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę,
obraz, ilustrację, plakat, stosując słownictwo służące do formułowania ocen i opinii, emocji i uczuć
-
dostrzega błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawia
III. Kształcenie językowe
-
Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa (wzbogaca tworzony tekst wyrazami bliskoznacznymi i przeciwstawnymi)
-
składni (stosuje różnorodne typy zdań: pojedyncze i złożone oraz równoważniki; celowo używa różnych typów wypowiedzeń: pytających, oznajmujących, wykrzyknikowych, rozkazujących w zależności od sytuacji komunikacyjnej; stosuje się do zasad poprawnej interpunkcji)
-
fleksji (używa odmiennych części mowy w poprawnych formach)
-
fonetyki (stosuje wiadomości z zakresu podziału wyrazów na litery, głoski i sylaby
w poprawnym ich zapisie)
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
przekazuje treść wysłuchanych wypowiedzi
-
odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów prozatorskich i poetyckich
-
wyraża swoje zdanie na temat wysłuchanego komunikatu
-
nazywa intencje nadawcy komunikatu
CZYTANIE
-
wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio i wykorzystuje je
w wypowiedzi np. opisującej lub oceniającej postać fikcyjną lub rzeczywistą
-
oddziela informacje ważne od drugorzędnych i wykorzystuje je w odczytywaniu
znaczeń dosłownych i przenośnych
-
odczytuje i wykorzystuje treści zawarte w artykule, instrukcji, przepisie, tabeli, schemacie
i notatce -
wskazuje i odczytuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
-
wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach
-
ma świadomość konstrukcji wypowiedzi i rozumie funkcje takich części składowych wypowiedzi, jak tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
-
głośno czyta utwory, wykorzystując umiejętność poprawnej artykulacji i intonacji, aby oddać sens odczytywanego tekstu
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
wybiera informacje wyrażone pośrednio w różnych źródłach, np. czasopismach, stronach internetowych; konfrontuje je z innymi źródłami
ALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
konfrontuje swoje reakcje czytelnicze z innymi odbiorcami
-
objaśnia funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w utworze
epickim
-
wykorzystuje wiedzę na temat wersu, zwrotki, rymu do interpretacji utworu
-
objaśnia funkcję epitetów, porównań i przenośni w tekście
-
wyróżnia wśród przekazów audiowizualnych programy informacyjne, rozrywkowe, reklamy
-
charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość; konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
uzasadnia własne zdanie w rozmowie, podaje odpowiednie przykłady, stosuje się do reguł grzecznościowych
-
rozpoczyna i podtrzymuje rozmowę na temat lektury czy dzieła filmowego
-
udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym
i stylistycznym
-
w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje frazeologizmy związane z omawianą tematyką
-
poprawnie stosuje formy czasu teraźniejszego oraz formy rodzaju męskoosobowego
i niemęskoosobowego w czasie przeszłym i przyszłym
-
w opisie dzieła kultury stosuje słownictwo wyrażające stosunek odbiorcy wobec dzieła
-
interpretuje przenośne treści utworów poetyckich przewidzianych w programie nauczania
-
zaznacza akcenty logiczne, stosuje pauzy, dostosowuje tempo recytacji do treści utworu
-
wzbogaca komunikat pozawerbalnymi środkami wypowiedzi
-
dokonuje samokrytyki wypowiedzi i doskonali ją pod względem konstrukcji i języka
PISANIE
-
komponuje poprawne pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, fleksyjnym, składniowym wypowiedzi o przejrzystej, logicznej kompozycji z uwzględnieniem akapitów
-
uzasadnia własne zdanie, podaje odpowiednie przykłady, np. z lektury
-
udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym
i stylistycznym -
w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje frazeologizmy związane z omawianą tematyką
-
komponuje i przekształca plan wypowiedzi
-
pisze opowiadanie twórcze, list z perspektywy bohatera, baśń
-
w opisie dzieła kultury stosuje słownictwo wyrażające stosunek odbiorcy wobec dzieła
dokonuje samodzielnej autokorekty napisanego tekstu
III. Kształcenie językowe
-
Sprawnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa (dba o poprawność słownikową tworzonych wypowiedzi, odpowiednio dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, wzbogacając tekst w zależności od formy wypowiedzi i sytuacji komunikacyjnej)
-
składni (tworzy ciekawe pod względem składniowym wypowiedzi, stosuje się do zasad poprawności logiczno-składniowej, dba o poprawną interpunkcję wypowiedzeń złożonych)
-
fleksji (w wypowiedziach stosuje w poprawnych formach odmienne i nieodmienne części mowy przewidziane w programie nauczania, w tym poprawnie stosuje formy czasu teraźniejszego oraz formy rodzaju męskoosobowego i niemęskoosobowego w czasie przeszłym i przyszłym)
-
fonetyki (biegle stosuje wiadomości z zakresu fonetyki i wykorzystuje je w poprawnym zapisie wyrazów)
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
odczytuje i wyjaśnia przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
czyta ze zrozumieniem na poziomie semantycznym i krytycznym, również teksty spoza listy lektur
-
wykorzystuje treści zawarte w artykułach, instrukcjach, przepisach, tabelach, schematach i notatkach w tworzeniu własnych wypowiedzi
-
odczytuje głośno utwory poetyckie i prozatorskie i je interpretuje
DOCIERANIE DO INFORMACJI- SAMOKSZTAŁCENIE
-
wybiera i wykorzystuje informacje z różnych źródeł (np. czasopism, stron internetowych) we własnych wypowiedziach o charakterze informacyjnym lub oceniającym
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
porównuje funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w różnych utworach epickich
-
wskazuje elementy baśni i legendy w innych tekstach kultury
-
dostrzega różnice między celem programów informacyjnych, rozrywkowych, reklam
-
odnosi się do postaw bohaterów fikcyjnych i opisuje otaczającą ich rzeczywistość
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
przedstawia własne stanowisko w związku ze sposobem rozwiązania problemu, wykonania zadania
-
podejmuje rozmowę na temat przeczytanej lektury/dzieła także spoza kanonu lektur przewidzianych programem nauczania w klasie czwartej; omawia je w odniesieniu do innych dzieł także spoza kanonu lektur
-
interpretuje metaforyczne i symboliczne treści utworów literackich i plastycznych
PISANIE
-
tworzy samodzielne wypowiedzi cechujące się ciekawym ujęciem tematu, poprawną konstrukcją oraz właściwym doborem środków językowych
-
wykazuje się szczególną dbałością o poprawność ortograficzną, interpunkcyjną,
-
fleksyjną i składniową oraz estetykę zapisu wypowiedzi
III. Kształcenie językowe
-
świadomie stosuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania słownictwa, składni, fleksji i fonetyki
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA
DLA KLASY V
niedostateczny
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy piątej uniemożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń nie potrafi wykonać zadań o niewielkim poziomie trudności
dopuszczający
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy piątej umożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń potrafi wykonać zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim poziomie trudności
dostateczny
-
poziom zdobytych umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy piątej pozwala na rozwijanie kompetencji ujętych w programie i wynikających
z podstawy programowej -
uczeń wykonuje zadania teoretyczne i praktyczne typowe o średnim poziomie trudności ujętych w programie i wynikających z podstawy programowej
dobry
-
uczeń poprawnie stosuje wiadomości i umiejętności ujęte w programie nauczania
i wynikające z podstawy programowej, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne
bardzo dobry
-
uczeń sprawnie się posługuje zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte w programie nauczania i wynikające z podstawy programowej, potrafi zastosować poznaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów
w nowych sytuacjach
celujący
-
uczeń biegle się posługuje zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych objętych programem nauczania i wynikających
z podstawy programowej, proponuje rozwiązania nietypowe; jest twórczy, rozwija własne uzdolnienia
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY V
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
skupia uwagę na krótkich wypowiedziach innych osób, rozumie ogólny sens słuchanych utworów, rozumie polecenia nauczyciela, wypowiedzi innych uczniów
-
wskazuje najważniejsze informacje w wysłuchanym tekście, zwłaszcza w jego warstwie dosłownej, rozpoznaje proste intencje nadawcy
-
reaguje na wypowiedzi innych werbalnie i niewerbalnie (mimiką, gestem, postawą)
CZYTANIE
-
identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w prostych tekstach literackich oraz typowych sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia i obserwacji
-
rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, odmowę, przeprosiny, zaproszenie
-
wskazuje najważniejsze informacje w odpowiednich fragmentach przeczytanego tekstu, zwłaszcza w dosłownej warstwie tekstu i wyrażone wprost
-
odczytuje informacje zamieszczone na przykład w słowniczku przy tekście, przy obrazie
-
rozumie ogólny sens czytanych utworów
-
czyta teksty płynnie, stara się czytać je poprawnie pod względem artykulacyjnym
-
stara się poprawnie akcentować wyrazy
-
samodzielnie lub z niewielką pomocą nauczyciela lub uczniów wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, posługuje się akapitami
-
rozpoznaje następujące formy wypowiedzi: życzenia, ogłoszenie, instrukcję, przepis
-
wybiera najważniejsze informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
wie, jakiego typu informacje znajdują się w słowniku ortograficznym, słowniku wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny
-
potrafi sprawdzać pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
-
pod kierunkiem nauczyciela odszukuje wyrazy w słowniku wyrazów bliskoznacznych
i sprawdza użycie związków w słowniku poprawnej polszczyzny
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
mówi o swoich reakcjach czytelniczych
-
dostrzega zabiegi stylistyczne w utworach literackich, w tym funkcję obrazowania poetyckiego w liryce
-
z pomocą nauczyciela wskazuje apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, obrazy poetyckie, uosobienie, ożywienie, wyraz dźwiękonaśladowczy
-
zna pojęcia: autor, adresat i bohater wiersza
-
odróżnia teksty użytkowe od literackich
-
odróżnia utwory pisane wierszem i prozą
-
krótko mówi o wybranych elementach świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: bohater, akcja, wątek, fabuła, wie, czym jest punkt kulminacyjny
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator)
-
rozpoznaje na znanych z lekcji tekstach mit, bajkę, przypowieść i nowelę, podaje
z pomocą nauczyciela ich główne cechy -
zna pojęcie morał, wyjaśnia go z pomocą nauczyciela
-
zna pojęcia: wers, zwrotka, rym, refren, rytm
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów
i tekstów kultury -
przypisuje podstawowe cechy bohaterom oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
-
z pomocą nauczyciela podejmuje próby odczytania sensu metaforycznego utworów
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
nawiązuje i podtrzymuje kontakt werbalny z innymi uczniami i nauczycielem, stosuje się do podstawowych reguł grzecznościowych właściwych podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
-
odróżnia sytuację oficjalną od nieoficjalnej i potrafi odpowiednio do typowej sytuacji komunikacyjnej skierować prośbę, pytanie, odmowę, wyjaśnienie, zaproszenie
-
formułuje proste pytania i udziela prostych odpowiedzi pod względem konstrukcyjnym, stosuje wyrazy o znaczeniu dosłownym
-
mówi na temat, opowiada o obserwowanych zdarzeniach, akcji książki, filmu
-
wypowiada komunikaty zawierające proste informacje
-
wyraża wprost swoje intencje
-
w kilku zdaniach opisuje obraz, ilustrację, plakat oraz przedmiot, miejsce, postać, zwierzę itp.
-
wygłasza tekst utworu z pamięci
-
posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
-
stara się poprawnie wymawiać i akcentować wyrazy
-
składa skonwencjonalizowane życzenia, tworzy w punktach krótką wypowiedź
o cechach instrukcji, np. zasady gry
PISANIE
-
stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, dwukropek przy wyliczeniu, przecinek, myślnik w zapisie dialogu; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
-
poprawnie zapisuje głoski miękkie
-
zna i próbuje stosować podstawowe zasady dotyczące pisowni wielką literą oraz pisowni ó–u, rz–ż, ch–h
-
zna podstawowe zasady dotyczące pisowni nie z rzeczownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami i czasownikami
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i stara się stosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
zna i próbuje stosować podstawowe zasady układu graficznego listu oficjalnego, wywiadu, ramowego i szczegółowego planu wypowiedzi, ogłoszenia, zaproszenia, instrukcji, przepisu kulinarnego, dziennika, pamiętnika, notatki, streszczenia
-
z pomocą nauczyciela zapisuje list oficjalny, wywiad, plan ramowy i szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartki z dziennika i pamiętnika, notatkę i streszczenie
-
pisze krótkie opowiadanie odtwórcze i twórcze, dba o następstwo zdarzeń
-
tworzy kilkuzdaniowy opis obrazu, rzeźby i plakatu
-
stara się stosować akapit jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
-
stara się, by wypowiedzi były czytelne
-
konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logicznym, stara się, by były one poprawne pod względem językowym
-
przepisuje cytat w cudzysłowie
III. Kształcenie językowe
Zna podstawową wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa (np. rozpoznaje zdrobnienia, potrafi dobrać parami wyrazy bliskoznaczne, stara się tworzyć poprawne związki wyrazowe)
-
składni – konstruuje poprawne zdania pojedyncze, stosuje wielkie litery na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na końcu, rozróżnia zdania pojedyncze rozwinięte i nierozwinięte, złożone i równoważnik zdania, wskazuje podmiot i orzeczenie w typowym zdaniu, zna wypowiedzenia oznajmujące, rozkazujące i pytające, neutralne i wykrzyknikowe, wskazuje w zdaniu wyrazy, które łączą się ze sobą, rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika
-
fleksji – odmienia według wzoru lub z niewielką pomcą nauczyciela rzeczownik, czasownik, przymiotnik, liczebnik, zaimek, potrafi podać przykłady zaimków, wskazuje czasowniki w różnych czasach, trybach, rzeczowniki własne i pospolite, przymiotniki, przysłówki i zaimki w zdaniu, przy pomocy nauczyciela określa formę odmiennych części mowy, oddziela temat od końcówki w wyrazach znanych z lekcji, stopniuje przymiotniki i przysłówki, odróżnia części mowy odmienne od nieodmiennych, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no,
-to), przyimek, partykułę i wykrzyknik -
fonetyki – zna alfabet, odróżnia głoskę od litery, z pomocą nauczyciela dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne, podaje przykłady głosek ustnych
i nosowych, dzieli wyrazy znane z lekcji na głoski, dzieli wyrazy litery i sylaby, zna podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim, stara się je stosować
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
słucha innych ze zrozumieniem, uczestniczy w rozmowie, zadaje pytania, odpowiada
-
wybiera najważniejsze informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy prostą notatkę
w formie tabeli, schematu, kilkuzdaniowej wypowiedzi, rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów -
powtarza swoimi słowami ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, opowiada fabułę usłyszanej historii, formułuje pytania
CZYTANIE
-
identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w omawianych w klasie tekstach literackich oraz sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia
-
rozpoznaje dosłowne intencje nadawcy
-
przytacza informacje z odpowiednich fragmentów przeczytanego tekstu, zwłaszcza
w dosłownej warstwie tekstu i wyrażone wprost -
określa temat i główną myśl tekstu, zwłaszcza na poziomie dosłownym
-
czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym
-
poprawnie akcentuje i artykułuje większość wyrazów, stosuje intonację zdaniową podczas głośnego czytania utworów
-
w prostych tekstach oddziela fakty od opinii
-
wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, posługuje się akapitami
-
rozpoznaje cechy życzeń, ogłoszenia, instrukcji, przepisu
-
wybiera potrzebne informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
-
wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
-
potrafi wybrać odpowiednie informacje ze słownika wyrazów bliskoznacznych, słownika poprawnej polszczyzny, encyklopedii, czasopisma, stron internetowych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
nazywa swoje reakcje czytelnicze
-
nazywa zabiegi stylistyczne w utworach literackich: apostrofa, powtórzenia, zdrobnienie, uosobienie, ożywienie, podmiot liryczny, (także zbiorowy), wyraz dźwiękonaśladowczy
-
z niewielką pomocą nauczyciela odróżnia autora, adresata i bohatera wiersza
-
dostrzega funkcję obrazowania poetyckiego w liryce
-
dostrzega cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) i użytkowe
-
określa i nazywa elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: wątek, akcja, fabuła, punkt kulminacyjny
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo-
i trzecioosobowego -
wskazuje cechy mitu, bajki, przypowieści i noweli w utworze
-
samodzielnie cytuje morał bajki i sens przypowieści
-
rozpoznaje elementy rytmu: wers, zwrotkę, rym, refren
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów
i tekstów kultury, odczytuje je na poziomie dosłownym -
zna pojęcia: gra aktorska, reżyser, adaptacja, ekranizacja, a także odmiany filmu
-
przypisuje cechy bohaterom oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
-
opowiada, streszcza przeczytane teksty, odczytuje sens omawianych utworów na poziomie metaforycznym
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej, stosując się do reguł grzecznościowych; używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą
i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych -
w typowych sytuacjach dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
-
formułuje pytania otwarte
-
udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
-
wypowiada się w logicznie ze sobą połączonych zdaniach na tematy związane
z codziennością, otaczającą rzeczywistością, lekturą, filmem itp. -
wypowiada się w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne, zdaje relację z wydarzenia
-
opisuje obraz, ilustrację, plakat oraz przedmiot, miejsce, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni; krótko, ale w sposób uporządkowany opisuje postać, zwierzę, przedmiot itp.
-
recytuje utwory poetyckie, oddając jego ogólny nastrój i sens
-
stosuje zasady poprawnej wymowy i akcentowania wyrazów rodzimych
-
składa życzenia, tworzy krótką wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
wskazuje wyrazy o znaczeniu dosłownym i metaforycznym
-
dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, z reguły stosuje poprawne związki wyrazowe
-
posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
PISANIE
-
stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, najczęściej stosuje podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące używania przecinka (np. przecinek przy wymienianiu) i dwukropka, myślnika w zapisie dialogu; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
-
poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i najczęściej stosuje podstawowe zasady dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, pisowni nie z rzeczownikami, przymiotnikami, przysłówkami, liczebnikami i czasownikami, cząstki -by z czasownikami
-
potrafi wymienić najważniejsze wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i potrafi zastosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
zna i stosuje podstawowe zasady układu graficznego listu oficjalnego, wywiadu, ramowego i szczegółowego planu wypowiedzi, ogłoszenia, zaproszenia, instrukcji, przepisu kulinarnego, dziennika, pamiętnika notatki, streszczenia
-
zapisuje, uzwględniając większość niezbędnych elementów, krótki list oficjalny, kilkuzdaniowy wywiad, plan ramowy i (z pomocą nauczyciela) szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę z dziennika i pamiętnika, notatkę (np. w tabeli) i proste krótkie streszczenie
-
układa opowiadanie odtwórcze i twórcze, zachowując właściwą kolejność zdarzeń, wprowadza podstawowe elementy opisu świata przedstawionego
-
tworzy na ogół poprawny opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni
-
stosuje co najmniej trzy akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
-
na ogół zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
-
konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logiczno-składniowym
-
używa wypowiedzeń pojedynczych i złożonych
-
w zależności od adresata i sytuacji świadomie dobiera wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
-
udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
-
stara się dostrzegać błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawiać
-
wyszukuje cytaty i zapisuje je w cudzysłowie
III. Kształcenie językowe
W typowych sytuacjach stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa – wykorzystuje zdrobnienia, wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne
w tworzonym tekście, tworzy poprawne związki wyrazowe -
składni – rozpoznaje i konstruuje zdania pojedyncze nierozwinięte i rozwinięte oraz wypowiedzenia złożone i równoważniki zdań, używa różnych typów wypowiedzeń: oznajmujących, rozkazujących, pytających, wykrzyknikowych; neutralnych, wskazuje podmiot i orzeczenie, łączy w związki wyrazowe wyrazy w zdaniu, rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika, konstruuje wykres zdania pojedynczego
-
fleksji – rozpoznaje i odmienia typowe rzeczowniki (własne, pospolite), czasowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki, określa formę gramatyczną czasowników w różnych czasach, trybach, rozpoznaje na typowych przykładach typy liczebników, podaje przykłady zaimków i wyjaśnia ich funkcję, oddziela temat od końcówki w typowych wyrazach odmiennych, stopniuje przymiotniki i przysłówki, używa przyimków do określenia relacji czasowych i przestrzennych; poprawnie zapisuje czasowniki z cząstką -by, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na
-no, -to), stosuje wykrzykniki i partykuły, rozpoznaje zaimki w tekście) -
fonetyki – zna alfabet, wyjaśnia różnicę między głoską a literą, dzieli wyrazy na głoski, litery i sylaby, dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne, ustne
i nosowe, potrafi je nazywać, wykorzystuje wiedzę na temat rozbieżności między mową a pismem do poprawnego zapisywania wyrazów, zna i stosuje podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim, stara się je stosować
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
koncentruje uwagę podczas słuchania dłuższych wypowiedzi innych, a zwłaszcza odtwarzanych utworów
-
wybiera potrzebne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie tabeli, schematu, punktów, kilkuzdaniowej wypowiedzi, rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów
-
odróżnia informacje ważne od mniej ważnych
-
na podstawie słuchanego tekstu tworzy samodzielną notatkę: pisze plan, formułuje pytania
-
właściwie odbiera intencje nadawcy komunikatu
-
odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
krótko charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich oraz identyfikuje nadawcę i odbiorcę w sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia
-
rozpoznaje dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
-
przytacza informacje zawarte w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio
-
oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakt od opinii
-
omawia temat i główną myśl na poziomie dosłownym, formułuje ogólne wnioski, próbuje omówić je na poziomie przenośnym
-
czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, stara się interpretować je głosowo
-
głośno czyta utwory, uwzględniając zasady poprawnej artykulacji, akcentowania
i intonacji -
wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie i rozumie ich funkcję, posługuje się akapitami
-
wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w zaproszeniach, życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach oficjalnych, dziennikach, pamiętnikach, relacjach
-
wybiera i wykorzystuje informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu
-
wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi oraz samodzielnie tłumaczy przenośne znaczenie wybranych wyrazów, związków wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
w razie potrzeby sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym
-
wybiera informacje z różnych źródeł, np. czasopism, stron internetowych
-
samodzielnie korzysta ze słowników wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
nazywa i uzasadnia swoje reakcje czytelnicze
-
odnajduje w omawianych tekstach apostrofy, powtórzenia, zdrobnienia, uosobienia, ożywienia, obrazy poetyckie, wyrazy dźwiękonaśladowcze i objaśnia ich znaczenie
-
rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza
-
wskazuje obrazy poetyckie w liryce i rozumie ich funkcję
-
wskazuje cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe
-
analizuje elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: narrator, akcja, fabuła, wątek, punkt kulminacyjny
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo-
i trzecioosobowego -
identyfikuje mit, bajkę, przypowieść i nowelę, wskazuje ich cechy
-
przytacza i parafrazuje morał bajki, odczytuje przesłanie utworu, np. przypowieści
-
rozumie podstawową funkcję wersu, zwrotki, rymu, refrenu
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów
i tekstów kultury, omawia je na poziomie dosłownym i probuje je zinterpretować -
używa pojęć: gra aktorska, reżyser, adaptacja, ekranizacja, kadr, ujęcie, a także zna odmiany filmu, wyodrębnia elementy dzieła filmowego, odróżnia różne gatunki filmowe
-
charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość
-
odczytuje sens analizowanych utworów na poziomie semantycznym (dosłownym),
a z niewielką pomocą nauczyciela – na poziomie przenośnym -
wskazuje neologizmy w tekście
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
przedstawia własne, logiczne zdanie w rozmowie, stosując się do reguł grzecznościowych; używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą
i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych -
dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie w typowych sytuacjach dobiera różne rodzaje wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące, świadomie dobiera intonację zdaniową
-
udziela odpowiedzi w formie krótkiej, sensownej wypowiedzi
-
łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe w zdaniu
-
wypowiada się w roli świadka i uczestnika zdarzeń
-
stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, przysłówka, liczebnika i czasownika
-
gromadzi wyrazy określające i nazywające na przykład cechy wyglądu i charakteru
-
wypowiada się logicznie i w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe
-
aktywnie uczestniczy w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami
-
w sposób logiczny i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, przedmot, obraz, ilustrację, plakat, stosując właściwe tematowi słownictwo oraz słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji i uczuć
-
wygłasza z pamięci teksty poetyckie, posługując się pauzą, barwą głosu
-
świadomie posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
-
stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń
-
składa życzenia, tworzy wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
odróżnia znaczenia dosłowne wyrazów od metaforycznych i objaśnia znaczenia metaforyczne
-
dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne oraz poprawne związki wyrazowe
PISANIE
-
bezbłędnie stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, stosuje w większości typowych sytuacji w swoich pracach podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące przecinka (np. przecinek przy wymienianiu oraz przed wybranymi zaimkami), dwukropka, myślnika; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
-
poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i stosuje poznane zasady ortografii dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, nie z różnymi częściami mowy, -by z czasownikami
i interpunkcji oraz potrafi je zastosować w sytuacjach nietypowych (np. wykorzystać wiedzę o wyrazach neutralnych i zdrobnieniach) -
zna i stosuje wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i stosuje odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
zna i stosuje zasady układu graficznego listu oficjalnego, wywiadu, ramowego
i szczegółowego planu wypowiedzi, ogłoszenia, zaproszenia, instrukcji, przepisu kulinarnego, dziennika, pamiętnika, notatki, streszczenia -
zapisuje, uwzględniając wszystkie niezbędne elementy, list oficjalny, wywiad, plan ramowy i szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę
z dziennika i pamiętnika, notatkę (w różnych formach) i streszczenie -
układa spójne, uporządkowane pod względem chronologicznym poprawnie skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, stara się, aby były one wierne utworowi / pomysłowe, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki, przyimki i wyrażenia przyimkowe; opowiada z perspektywy świadka i uczestnika zdarzeń, wprowadza dialog, a także elementy innych form wypowiedzi, np. opis
-
stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
-
w sposób uporządkowany opisuje obraz, ilustrację, plakat, rzeźbę, stosując słownictwo służące do formułowania ocen i opinii, emocji i uczuć
-
zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
-
w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe i stosuje się do zasad interpunkcji
-
w wypowiedziach stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, liczebnika i czasownika we wszystkich trybach
-
w wypowiedziach gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy na przykład charakteru na podstawie zachowań i postaw
-
dostrzega błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawia
-
sprawnie wyszukuje cytaty, zapisuje je w cudzysłowie i wprowadza do swojego tekstu
III. Kształcenie językowe
Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa – wzbogaca tworzony tekst na przykład zdrobnieniami, wyrazami bliskoznacznymi, przeciwstawnymi, związkami frazeologicznymi
-
składni – rozpoznaje i stosuje różnorodne typy zdań: pojedynczych i złożonych oraz równoważniki; celowo używa różnych typów wypowiedzeń: pytających, oznajmujących, wykrzyknikowych, neutralnych, rozkazujących w zależności od sytuacji komunikacyjnej; wskazuje podmiot i orzeczenie, buduje spójne zdania pojedyncze, w których poprawnie łączy w związki wszystkie wyrazy; wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia
i okoliczniki; poprawnie rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu, tworząc wykres zdania pojedynczego, stosuje się do zasad poprawnej interpunkcji -
fleksji – rozpoznaje i poprawnie odmienia typowe rzeczowniki (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne), czasowniki, przymiotniki, liczebniki, zaimki i określa ich formę, rozpoznaje czasy i typy liczebników, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to), wskazuje zaimki w tekście, podaje ich przykłady, wyjaśnia ich funkcję i stosuje je w celu uniknięcia powtórzeń, poprawnie używa krótszych i dłuższych form zaimków, używa odmiennych części mowy w poprawnych formach
-
fonetyki – stosuje wiadomości z zakresu podziału wyrazów na litery, głoski i sylaby,
a także różnic między pisownią i wymową w poprawnym ich zapisie, bezbłędnie dzieli głoski na ustne, nosowe, twarde, miękkie, dźwięczne, bezdźwięczne, dzieli na głoski wyrazy ze spółgłoskami miękkimi, zna i stosuje reguły akcentowania wyrazów w języku polskim
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
przekazuje treść wysłuchanych wypowiedzi
-
samodzielnie i krytycznie wybiera różnorodne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie dostosowanej do potrzeb (np. plan, tabela, schemat, kilkuzdaniowa wypowiedź), rozpoznaje nastrój i nazywa intencje nadawcy komunikatu
-
odczytuje i omawia przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
-
wyraża spójne zdanie na temat wysłuchanego komunikatu
CZYTANIE
-
charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich oraz identyfikuje nadawcę i odbiorcę w sytuacjach znanych uczniowi z doświadczenia
-
wyjaśnia dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
-
przytacza i wyjaśnia informacje w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio i wykorzystuje je w wypowiedzi na przykład opisującej lub oceniającej postać fikcyjną lub rzeczywistą
-
oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakty od opinii i wykorzystuje je
w odczytywaniu znaczeń dosłownych i przenośnych, dokonuje selekcji materiału na podstawie faktów i opinii zawartych w tekście -
szczegółowo omawia temat i główną myśl tekstu na poziomie dosłownym i przenośnym
-
czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, interpretuje je głosowo, zwracając uwagę na przykład na wyrażane emocje i interpunkcję
-
głośno czyta utwory, wykorzystując umiejętność poprawnej artykulacji i intonacji, aby oddać sens odczytywanego tekstu; poprawnie akcentuje wyrazy, również te, które
w języku polskim akcentuje się nietypowo -
ma świadomość konstrukcji wypowiedzi, rozumie funkcje takich części składowych wypowiedzi, jak tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
-
świadomie posługuje się akapitami w celu oddzielania od siebie poszczególnych zagadnień
-
płynnie oddziela fakty od opinii w dłuższych tekstach
-
wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach oficjalnych, dziennikach i pamiętnikach
-
odczytuje i twórczo wykorzystuje treści zawarte w artykule, instrukcji, przepisie, tabeli, schemacie i notatce
-
wskazuje i odczytuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
systematycznie korzysta ze słownika ortograficznego
-
wybiera informacje wyrażone pośrednio w różnych źródłach, np. czasopismach, stronach internetowych; konfrontuje je z innymi źródłami
-
świadomie używa słowników wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny w celu wzbogacenia warstwy językowej tekstu
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
swobodnie opowiada o swoich reakcjach czytelniczych, nazywa je, uzasadnia; ocenia
i opisuje utwór, konfrontuje swoje reakcje czytelnicze z innymi odbiorcami -
odnajduje w utworze poetyckim apostrofy, powtórzenia, zdrobnienia, uosobienia, ożywienia, obrazy poetyckie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, objaśnia ich funkcję
i znaczenie przenośne -
rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza, nie utożsamiając ich ze sobą; wykorzystuje wiedzę na temat podmiotu lirycznego, adresata i bohatera wiersza do interpretacji utworu
-
szczegółowo omawia obrazy poetyckie w wierszu i ich funkcję w utworze
-
szczegółowo omawia cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe
• objaśnia funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w utworze epickim
-
identyfikuje mit, bajkę, przypowieść i nowelę, szczegółowo omawia ich cechy
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora trzecioosobowego i dostrzega różnice między narracją pierwszo- i trzecioosobową
-
objaśnia morał bajki na poziomie metaforycznym, samodzielnie odczytuje przesłanie utworu, np. przypowieści
-
rozumie funkcję: wersu, zwrotki, rymu, refrenu w ukształtowaniu brzmieniowej warstwy tekstu
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów
i tekstów kultury, interpretuje je na poziomie dosłownym i przenośnym -
funkcjonalnie używa w swoich wypowiedziach pojęć z zakresu filmu i radia, m.in. gra aktorska, reżyser, scenariusz, adaptacja (filmowa, muzyczna, radiowa itd.), ekranizacja, kadr, ujęcie, słuchowisko; wyróżnia wśród przekazów audiowizualnych słuchowiska
i różne gatunki filmowe -
charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy odnoszące się do różnych wartości, konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami i doświadczeniami innych bohaterów literackich
-
samodzielnie odczytuje sens utworów na poziomie dosłownym i przenośnym
-
rozumie pojęcie neologizm, wskazuje neologizmy w tekście, rozumie zasady ich tworzenia
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
uzasadnia własne zdanie w rozmowie, podaje odpowiednie przykłady, stosuje się do reguł grzecznościowych, świadomie używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnorodnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych
-
dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające
i rozkazujące -
rozpoczyna i podtrzymuje rozmowę na temat lektury czy dzieła filmowego
-
udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym
i stylistycznym, świadomie dobiera intonację zdaniową, -
poprawnie stosuje formy czasownika w różnych trybach, w zależności od kontekstu
i adresata wypowiedzi -
w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje poprawny język, bogate słownictwo oraz frazeologizmy związane z omawianą tematyką
-
w sposób przemyślany i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując bogate i właściwe tematowi słownictwo oraz słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji i uczuć
-
zaznacza akcenty logiczne, stosuje pauzy, dostosowuje tempo recytacji do treści wygłaszanych z pamięci lub recytowanych utworów
-
interpretuje przenośne treści utworów poetyckich przewidzianych w programie nauczania
-
swobodnie dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne
i przeciwstawne oraz poprawne związki wyrazowe -
świadomie wzbogaca komunikat pozawerbalnymi środkami wypowiedzi
-
stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów (również akcentowanych nietypowo) i intonowania wypowiedzeń
-
składa pomysłowe życzenia, tworzy precyzyjną wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
dokonuje samokrytyki wypowiedzi i doskonali ją pod względem konstrukcji i języka
PISANIE
-
bezbłędnie stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, systematycznie stosuje poznane reguły interpunkcyjne, stosuje w swoich pracach dwukropek, myślnik, wielokropek, średnik; dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu
-
komponuje poprawne pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, fleksyjnym, składniowym wypowiedzi o przejrzystej, logicznej kompozycji z uwzględnieniem akapitów; płynnie stosuje poznane reguły ortograficzne, zna i stosuje wyjątki od nich
-
bezbłędnie odróżnia nazwy własne od pospolitych i bezbłędnie stosuje zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
pisze bezbłędnie pod względem kompozycyjnym i treściowym list oficjalny, wywiad, ramowy i szczegółowy plan wypowiedzi, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, dziennik, pamiętnik, notatkę biograficzną, streszczenie
-
zapisuje, uwzględniając wszystkie niezbędne elementy, list oficjalny, wywiad, plan ramowy i szczegółowy, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę
z dziennika i pamiętnika, notatkę biograficzną (w różnych formach) i streszczenie, dba
o ciekawą formę swojego tekstu i/lub rzetelność zawartych w nim danych -
układa szczegółowe/pomysłowe, wyczerpujące, poprawnie skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, list z perspektywy bohatera, list oficjalny, dziennik i pamiętnik, streszcza przeczytane utwory literackie, zachowując porządek chronologiczny
i uwzględniając hierarchię wydarzeń -
świadomie wprowadza dialog do opowiadania jako element rozbudowanej kompozycji, wprowadza inne formy wypowiedzi, np. opisu, charakterystyki bezpośredniej, świadomie stara się różnicować język bohaterów i narratora
-
w wypowiedziach pisemnych konsekwentnie stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
-
zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi, dba, aby zapis jego wypowiedzi ułatwiał odbiorcy jej czytanie
-
tworzy szczegółowy, dobrze skomponowany opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując właściwe danej dziedzinie szuki nazewnictwo i słownictwo służące do formułowania ocen i opinii, emocji i uczuć
-
uzasadnia własne zdanie, podaje odpowiednie przykłady, np. z lektury
-
udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym
i stylistycznym -
w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje bogate słownictwo, frazeologizmy związane z omawianą tematyką; jego język jest poprawny
-
dokonuje samodzielnej autokorekty napisanego tekstu pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, stylistycznym i treściowym
-
sprawnie wyszukuje cytaty, zapisuje je w cudzysłowie, szczególnie dba o całkowicie wierny zapis cytatu, potrafi płynnie wprowadzić cytat do własnego tekstu
III. Kształcenie językowe
Sprawnie stosuje i wykorzystuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa – dba o poprawność słownikową tworzonych wypowiedzi, samodzielnie dobiera zdrobnienia, wyrazy bliskoznaczne, przeciwstawne i frazeologizmy, wzbogacając tekst w zależności od formy wypowiedzi i sytuacji komunikacyjnej
-
składni – swobodnie rozpoznaje różne typy zdań pojedynczych (pytające, oznajmujące, rozkazujące, neutralne, wykrzyknikowe, nierozwinięte, rozwinięte), zdania złożone, równoważniki zdań, wskazuje podmiot i orzeczenie, tworzy ciekawe pod względem składniowym wypowiedzi, stosuje się do zasad poprawności logiczno-składniowej, wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia i okoliczniki, dba o poprawne łączenie wyrazów w związki i interpunkcję wypowiedzeń złożonych)
-
fleksji – rozpoznaje i stosuje w wypowiedziach w poprawnych formach odmienne
i nieodmienne części mowy przewidziane w programie nauczania, bezbłędnie określa formę odmiennych części mowy, w tym poprawnie rozpoznaje i odmienia rzeczowniki (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne), stosuje formy różnych czasów i trybów czasownika, typy liczebnika, zaimki, rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to), zastępuje rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki i liczebniki odpowiednimi zaimkami, poprawnie stosuje krótsze i dłuższe formy zaimków, wykorzystuje wiedzę o obocznościach w odmianie wyrazów do pisowni poprawnej pod względem ortograficznym -
fonetyki – biegle stosuje wiadomości z zakresu fonetyki i wykorzystuje je
w poprawnym zapisie wyrazów, stosuje w praktyce wszystkie poznane zasady akcentowania wyrazów
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
odczytuje i wyjaśnia przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
samodzielnie czyta ze zrozumieniem na poziomie semantycznym i krytycznym, również teksty spoza listy lektur
-
wykorzystuje treści zawarte w artykułach, instrukcjach, przepisach, tabelach, schematach i notatkach biograficznych w tworzeniu własnych, samodzielnych wypowiedzi
-
odczytuje głośno i wygłasza z pamięci utwory poetyckie i prozatorskie oraz je interpretuje
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
wybiera i twórczo wykorzystuje informacje z różnych źródeł (np. czasopism, stron internetowych) we własnych wypowiedziach o charakterze informacyjnym lub oceniającym
-
szuka inspiracji do wzbogacenia swoich tekstów w słownikach wyrazów bliskoznacznych i poprawnej polszczyzny
-
dba o czystość i poprawność swojej wypowiedzi, korzystając z różnych źródeł: słowników, poradników, audycji radiowych i programów telewizyjnych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
porównuje funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w różnych utworach epickich
-
wskazuje elementy mitu, bajki, przypowieści w innych tekstach kultury
-
dostrzega różnice między celem programów informacyjnych, rozrywkowych, reklam
-
odnosi się do postaw bohaterów fikcyjnych i opisuje otaczającą ich rzeczywistość
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
przedstawia własne stanowisko w związku ze sposobem rozwiązania problemu, wykonania zadania
-
podejmuje rozmowę na temat przeczytanej lektury/dzieła także spoza kanonu lektur przewidzianych programem nauczania w klasie piątej; omawia je w odniesieniu do innych dzieł także spoza kanonu lektur
-
interpretuje metaforyczne i symboliczne treści utworów literackich i plastycznych
PISANIE
-
tworzy samodzielne wypowiedzi cechujące się ciekawym twórczym ujęciem tematu, poprawną konstrukcją oraz właściwym doborem środków językowych
-
wykazuje się szczególną dbałością o poprawność ortograficzną, interpunkcyjną, fleksyjną i składniową oraz estetykę zapisu wypowiedzi
III. Kształcenie językowe
-
świadomie stosuje i twórczo wykorzystuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania słownictwa, składni, fleksji
i fonetyki
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA
DLA KLASY VIniedostateczny
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy szóstej uniemożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń nie potrafi wykonać zadań o niewielkim poziomie trudności
dopuszczający
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy szóstej umożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń potrafi wykonać zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim poziomie trudności
dostateczny
-
poziom zdobytych umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy szóstej pozwala na rozwijanie kompetencji ujętych w programie i wynikających
z podstawy programowej -
uczeń wykonuje zadania teoretyczne i praktyczne typowe o średnim poziomie trudności ujętych w programie i wynikających z podstawy programowej
dobry
-
uczeń poprawnie stosuje wiadomości i umiejętności ujęte w programie nauczania
i wynikające z podstawy programowej, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne
bardzo dobry
-
uczeń sprawnie się posługuje zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte w programie nauczania i wynikające z podstawy programowej, potrafi zastosować poznaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów
w nowych sytuacjach
celujący
-
uczeń biegle się posługuje zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych objętych programem nauczania i wynikających
z podstawy programowej, proponuje rozwiązania nietypowe; jest twórczy, rozwija własne uzdolnienia
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY VI
(umiejętności ucznia – absolwenta drugiego etapu edukacyjnego szkoły podstawowej)
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
skupia uwagę na krótkich i dłuższych wypowiedziach innych osób, rozumie ogólny sens słuchanych utworów, polecenia nauczyciela, wypowiedzi innych uczniów
-
wskazuje najważniejsze informacje w wysłuchanym tekście, zwłaszcza w jego warstwie dosłownej, rozpoznaje proste intencje nadawcy
-
reaguje na wypowiedzi innych werbalnie i niewerbalnie (mimiką, gestem, postawą)
-
powtarza ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, prostego tekstu poetyckiego, fabuły usłyszanej historii
CZYTANIE
-
identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w prostych tekstach literackich i użytkowych
-
rozpoznaje proste intencje nadawcy, np. pytanie, prośbę, zachętę, odmowę, przeprosiny, zaproszenie
-
wskazuje najważniejsze informacje w odpowiednich fragmentach przeczytanego tekstu, zwłaszcza w jego dosłownej warstwie i wyrażone wprost
-
rozumie ogólny sens czytanych utworów
-
czyta teksty płynnie, stara się czytać je poprawnie pod względem artykulacyjnym
-
stara się poprawnie akcentować wyrazy
-
samodzielnie lub z niewielką pomocą wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
-
rozpoznaje życzenia, ogłoszenie, instrukcję, przepis, list, dedykację
-
wybiera njważniejsze informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu, potrafi odszukać
i poprawnie przepisać cytat na zadany temat
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
potrafi sprawdzić pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym, korzystać ze słownika języka polskiego, słownika wyrazów obcych
-
potrafi odszukać wyrazy w słowniku wyrazów bliskoznacznych, umie z pomocą nauczyciela sprawdzić użycie związków w słowniku poprawnej polszczyzny
-
potrafi znaleźć prostą informację w internecie, stara się wyszukiwać wiarygodne informacje
-
z pomocą bibliotekarza korzysta z zasobów bibliotecznych, w tym ze słowników specjalnych, np. terminów literackich
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
krótko mówi o swoich reakcjach czytelniczych i temacie utworu
-
dostrzega zabiegi stylistyczne w znanych mu z lekcji utworach literackich, w tym funkcję obrazowania poetyckiego w liryce; z pomocą nauczyciela wskazuje w znanych mu z lekcji utworach typowe przykłady następujących środków poetyckich: epitet, porównanie, przenośnia, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofa, powtórzenie, zdrobnienie, zgrubienie, anafora, pytanie reoryczne, i podaje ich przykłady
-
zna i wyjaśnia pojęcia podmiot liryczny, autor, adresat wiersza i bohater wiersza
-
odróżnia teksty użytkowe od literackich, z pomocą nauczyciela rozpoznaje tekst publicystyczny, informacyjny, reklamowy
-
odróżnia utwory pisane wierszem i prozą, stosuje terminy wiersz, proza
-
krótko i na ogół trafnie określa wybrane elementy świata przedstawionego w utworze epickim omówionym na lekcji, takie jak: czas i miejsce wydarzeń, akcja, wątek główny, fabuła, wydarzenia, bohater (pozytywny – negatywny), z pomocą nauczyciela określa wątki poboczne utworu i punkt kulminacyjny
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator)
-
odróżnia dialog od monologu
-
rozpoznaje na znanych z lekcji tekstach mit, bajkę, hymn, legendę, przypowieść i nowelę, dziennik, pamiętnik, powieść, podaje ich główne cechy, nazywa rodzaj omówionej na lekcji powieści (obyczajowej, fantasy, fantastycznonaukowej, historycznej, przygodowej)
-
zna pojęcie morał, wyjaśnia go z pomocą nauczyciela
-
zna pojęcia: wers, zwrotka, rym, refren, liczba sylab w wersie, wskazuje je w wierszach znanych z lekcji
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie, film, program telewizyjny (np. informacyjny, rozrywkowy) spośród innych przekazów i tekstów kultury, operuje podstawowym słownictwem związanym z teatrem (np. akt, kurtyna, gra aktorska, publiczność, rekwizyt, rola, dekoracja, efekty specjalne), dostrzega różnice fabularne między tekstem literackim a jego adaptacją
-
odczytuje treść komiksu
-
wymienia tytuły filmów, seriali, spektakli, programów radiowych i telewizyjnych, wysłuchane koncerty, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży
-
przypisuje podstawowe cechy bohaterom, krótko opowiada o ich doświadczeniach oraz ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość, koleżeńskość – egoizm, pracowitość – lenistwo
-
rozumie pojęcie fikcji literackiej, potrafi (z reguły poprawnie) odszukać w utworze poznanym na lekcji elementy prawdziwe, prawdopodobne (realistyczne) i fantastyczne
-
odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym), a z pomocą nauczyciela na poziomie symbolicznym
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
nawiązuje i podtrzymuje kontakt werbalny z innymi uczniami i nauczycielem, stosuje się do podstawowych reguł grzecznościowych obowiązujących podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem
-
odróżnia sytuację oficjalną od nieoficjalnej i potrafi odpowiednio do sytuacji komunikacyjnej skierować prośbę, pytanie, odmowę, wyjaśnienie, zaproszenie; stara się stosować język adekwatny do różnych sytuacji, odróżnia język oficjalny od nieoficjalnego
-
formułuje pytania i udziela prostych pod względem konstrukcyjnym odpowiedzi, stosuje wyrazy o znaczeniu dosłownym
-
mówi na temat, opowiada o zdarzeniach, akcji książki, filmu
-
wypowiada komunikaty zawierające proste informacje
-
wyraża wprost swoje intencje
-
w kilku zdaniach opisuje obraz, ilustrację, plakat, przedmiot, miejsce, postać, zwierzę
-
wygłasza z pamięci tekst utworu poetyckiego
-
potrafi wygłosić kilkuzdaniowe, schematyczne przemówienie, operając się na materiale lekcyjnym
-
posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
-
stara się poprawnie wymawiać i akcentować wyrazy
-
składa skonwencjonalizowane życzenia, tworzy krótką wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
potrafi sformułować prostą tezę i dobrać argument oraz przykład do tezy, krótko uzasadnia swoją opinię
PISANIE
-
stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, potrafi zastosować dwukropek, przecinek, myślnik (również w zapisie dialogu), cudzysłów, rozumie funkcję średnika, nawiasu i wielokropka w zdaniu
-
dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje akapit, oznaczając
w nim wstęp, rozwinięcie, zakończenie -
poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i próbuje stosować podstawowe zasady dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i stara się stosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
potrafi wymienić niektóre spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, stara się oddzielać przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym
-
zna podstawowe zasady układu graficznego listu oficjalnego i nieoficjalnego, wywiadu, ramowego i szczegółowego planu wypowiedzi, instrukcji, przepisu kulinarnego, kartki
z dziennika, pamiętnika, streszczenia, sprawozdania z wydarzenia; zapisuje je z niewielką pomocą nauczyciela; potrafi zapisać proste życzenia, dedykację, podziękowania, ogłoszenie, zaproszenie -
pisze krótkie opowiadanie odtwórcze i twórcze, dba o następstwo zdarzeń
-
pisze kilkuzdaniowy tekst o charakterze argumentacynjym na tematy związane
z codziennym życiem -
sporządza krótką charakterystykę na podstawie planu i słownictwa zgromadzonego na lekcji
-
próbuje zredagować kilkuzdaniowy opis przeżyć
-
tworzy kilkuzdaniowy opis obrazu, rzeźby i plakatu, opisując usytuowanie elementów, ich kształt, wielkość i kolorystykę
-
w dłuższych formach wypowiedzi pisemnych stara się stosować akapit jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
-
jego wypowiedzi są czytelne
-
konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logicznym, stara się, aby były poprawne pod względem językowym
-
rozróżnia współczesne formy komunikatów (np. e-mail, SMS) i odpowiednio się nimi posługuje, zachowując podstawowe zasady etykiety językowej
III. Kształcenie językowe
Stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa – np. rozpoznaje zdrobnienia, potrafi dobrać parami wyrazy bliskoznaczne
i antonimy, stara się tworzyć poprawne związki wyrazowe, podaje przykłady wyrazów wieloznacznych, związków frazeologicznych, przysłów -
składni – wymienia rodzaje zdań: pojedyncze oznajmujące, rozkazujące, pytające, zdania złożone; konstruuje poprawne zdania pojedyncze; stosuje wielkie litery na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na końcu; rozróżnia zdania pojedyncze, złożone i równoważnik zdania; wskazuje podmiot (wyrażony rzeczownikiem) i orzeczenie (czasownikowe) w typowym zdaniu; wie, że podmiot można wyrazić różnymi częściami mowy; odszukuje orzeczenie imienne w zdaniach znanych z lekcji; wymienia pozostałe części zdania: przydawka, dopełnienie, okolicznik, podaje pytania, na które odpowiadają; zna pojęcia związek wyrazowy, wyraz nadrzędny, wyraz podrzędny, grupa podmiotu, grupa orzeczenia; wskazuje w zdaniu wyrazy, które się ze sobą łączą; rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika; z pomocą nauczyciela lub odnosząc się do schematu sporządza wykres zdania pojedynczego; rozpoznaje na przykładach z lekcji zdanie złożone współrzędnie i podrzędnie; sporządza wykres prostego, krótkiego zdania złożonego)
-
fleksji – rozpoznaje i odmienia rzeczowniki o typowej odmianie, czasowniki, przymiotniki, liczebniki i wymienia większość ich typów; podaje pytania, na które odpowiadają odmienne i nieodmienne części mowy; podaje przykłady różnych rodzajów liczebników, zaimków, odmienia zaimki; z reguły poprawnie określa czas, osobę, liczbę, rodzaj, tryb czasownika, a z niewielką pomocą nauczyciela aspekt: dokonany, niedokonany, stronę czasownika; wskazuje rzeczowniki własne i pospolite; odmienia i stopniuje przymiotniki; oddziela temat od końcówki w wyrazach znanych z lekcji; stopniuje przysłówki; rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to); podaje przykłady przyimka, partykuły, spójnika i wykrzyknika; poprawnie odmienia najbardziej popularne wyrazy o nietypowej odmianie; odmienia według wzoru czasowniki typu wziąć
-
fonetyki – zna alfabet, odróżnia głoskę od litery, przy pomocy nauczyciela dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne; podaje przykłady głosek ustnych i nosowych, dzieli wyrazy znane z lekcji na głoski, litery i sylaby; zna podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim i stara się je stosować
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
słucha innych ze zrozumieniem, uczestniczy w rozmowie, zadaje pytania, odpowiada
-
wybiera najważniejsze informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy prostą notatkę w formie tabeli, schematu, kilkuzdaniowej wypowiedzi, rozpoznaje główne intencje nadawcy
i nastrój słuchanych komunikatów -
powtarza swoimi słowami ogólny sens usłyszanej wypowiedzi, tekstu poetyckiego, opowiada fabułę usłyszanej historii, formułuje pytania
CZYTANIE
-
identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich i użytkowych
-
rozpoznaje dosłowne intencje nadawcy
-
przytacza informacje z odpowiednich fragmentów przeczytanego tekstu, zwłaszcza w jego dosłownej warstwie i wyrażone wprost
-
określa temat i główną myśl tekstu na poziomie dosłownym
-
czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym
-
poprawnie akcentuje i artykułuje większość wyrazów, stosuje intonację zdaniową podczas głośnego czytania utworów
-
oddziela fakty od opinii w prostych tekstach
-
wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, śródtytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
-
rozpoznaje cechy życzeń, ogłoszenia, instrukcji, przepisu, dedykacji, podziękowania, listu
-
wybiera potrzebne informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu, wyszukuje cytaty na zadany temat i poprawnie je zapisuje
-
wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym, korzysta ze słownika języka polskiego, słownika wyrazów obcych, potrafi znaleźć hasło w słowniku frazeologicznym, potrafi wybrać odpowiednie informacje ze słownika wyrazów bliskoznacznych, słownika poprawnej polszczyzny, encyklopedii
-
rozwija umiejętności posługiwania się technologią informacyjną oraz zasobami internetowymi i wykorzystuje te umiejętności do swoich potrzeb
-
stara się rozwijać umiejętność krytycznej oceny pozyskanych informacji
-
zna i stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
nazywa swoje reakcje czytelnicze, określa temat czytanego utworu i próbuje określić jego problematykę
-
nazywa zabiegi stylistyczne w utworach literackich (epitet, porównanie, przenośnię, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, zgrubienia, obrazy poetyckie, anaforę, pytanie reoryczne)
-
z niewielką pomocą nauczyciela odróżnia autora, adresata i bohatera wiersza
w analizowanym tekście -
dostrzega cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe; rozpoznaje tekst publicystyczny, informacyjny, reklamowy
-
określa i nazywa elementy świata przedstawionego w poznanym na lekcji utworze epickim, takie jak: czas i miejsce wydarzeń, wątek (główny i poboczny), akcja, fabuła, wydarzenia, punkt kulminacyjny, bohater (pozytywny – negatywny, główny, drugoplanowy)
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo-
i trzecioosobowego -
wskazuje w poznanym na lekcji utworze cechy mitu, bajki, hymnu, przypowieści i noweli, legendy, dziennika, pamiętnika, powieści; wymienia gatunki powieści (obyczajowa, fantasy, fantastycznonaukowa, historyczna, przygodowa) i podaje jej cechy, potrafi określić rodzaj powieści omówionej na lekcji i podać jej cechy
-
odróżnia dialog od monologu, wskazuje je w utworze
-
cytuje morał bajki i wyjaśnia dosłowny sens przypowieści
-
rozpoznaje w utworach wierszowanych elementy rytmu: wers, zwrotkę, rym (dokładny – niedokładny), refren, liczba sylab w wersie
-
rozpoznaje wiersz biały
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie, film, program telewizyjny (np. rozrywkowy, informacyjny, edukacyjny) spośród innych przekazów i tekstów kultury, odczytuje je na poziomie dosłownym
-
odczytuje komiks i wymienia jego cechy
-
zna pojęcia związane z teatrem i filmem (gra aktorska, reżyser, rekwizyt, dekoracja, antrakt, adaptacja, ekranizacja, efekty specjalne, fabuła), a także odmiany filmu, wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), wskazuje różnice fabularne między tekstem literackim a jego adaptacją
-
odbiera filmy, koncerty, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży, wskazuje wśród nich te, które mu się podobają
-
określa doświadczenia bohaterów, przypisuje im cechy oraz określa i ocenia ich postawy w odniesieniu do takich wartości, jak np. miłość – nienawiść, przyjaźń – wrogość, koleżeństwo – egoizm, pracowitość – lenistwo
-
rozumie i wyjaśnia pojęcie fikcji literackiej, potrafi odszukać w utworze elementy prawdziwe, prawdopodobne (realisyczne) i fantastyczne
-
odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym) ) i typowych – na poziomie symbolicznym
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej, stosując się do reguł grzecznościowych, używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających, wyrażeń grzecznościowych) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, stara się budować kontakt ze słuchaczem, np. za pomocą apostrof, wypowiedzi nacechowanych emocjonalnie
-
dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń: proste i rozwinięte, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące; potrafi dostosować swoją wypowiedź do sytuacji oficjalnej i nieoficjalnej
-
formułuje pytania otwarte i zamknięte
-
udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
-
wypowiada się w logicznie ze sobą połączonych zdaniach na tematy związane
z codziennością, otaczającą nas rzeczywistością, lekturą, utworem poetyckim, filmem itp. -
wypowiada się w sposób uporządkowany: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, streszcza utwory fabularne, zdaje relację z wydarzenia
-
opisuje obraz, ilustrację, plakat oraz przedmiot, miejsce, stosując słownictwo określające umiejscowienie w przestrzeni; krótko, ale w sposób uporządkowany opisuje postać, zwierzę, przedmiot
-
recytuje utwory poetyckie, oddając ich ogólny nastrój i sens
-
wygłasza krótkie przemówienie na tematy związane z codziennym życiem i bieżącym materiałem lekcyjnym
-
stosuje zasady poprawnej wymowy i akcentowania wyrazów rodzimych
-
składa życzenia, tworzy krótką wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
wskazuje wyrazy o znaczeniu dosłownym i metaforycznym
-
dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, z reguły stosuje poprawne związki wyrazowe
-
świadomie posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
-
formułuje tezę i podaje do niej proste argumenty i przykłady, logicznie uzasadnia swoją opinię
PISANIE
-
stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, stosuje podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące użycia przecinka (np. przy wymienianiu, przed niektórymi spójnikami, przecinek w zdaniu złożonym), dwukropka, myślnika (również w zapisie dialogu), nawiasu; próbuje stosować w zdaniu średnik, bezbłędnie dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje cudzysłów
-
poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i stosuje podstawowe zasady ortografii dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, pisowni cząstki -by z czasownikami
-
potrafi wymienić najważniejsze wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i potrafi zastosować odpowiednie zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
potrafi wymienić spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, stara się stosować tę wiedzę w praktyce, często poprawnie oddziela przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym
-
zna zasady dotyczące pisowni przymiotników złożonych
-
zna i stosuje większość podstawowych zasad układu graficznego oraz zapisuje uwzględniając je: list (w tym oficjalny), kilkuzdaniowy wywiad, plan wypowiedzi ramowy
i szczegółowy (z pomocą nauczyciela), ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, kartkę z dziennika, pamiętnika notatki biograficznej (np. w tabeli), streszczenie, sprawozdanie, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, proste, krótkie streszczenie, sprawozdanie (z wydarzenia i z pomocą nauczyciela z filmu, spektaklu,), życzenia, podziękowanie, dedykację -
układa opowiadanie odtwórcze i twórcze, zachowując właściwą kolejność zdarzeń
-
pisze krótki, logiczny tekst argumentacyjny
-
sporządza schematyczną charakterystykę postaci rzeczywistej i bohatera literackiego, pisze opis przeżyć z wykorzystaniem słownictwa z lekcji
-
tworzy na ogół poprawny opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując słownictwo określajace umiejscowienie w przestrzeni, ich wygląd (kolor, kształt itp.)
-
w dłuższych formach wypowiedzi stosuje co najmniej trzy akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
-
na ogół zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
-
konstruuje i zapisuje kilkuzdaniowe wypowiedzi poprawne pod względem logiczno-składniowym i na ogół poprawne pod względem językowym
-
używa wypowiedzeń pojedynczych i złożonych
-
w zależności od adresata i sytuacji świadomie dobiera wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
-
udziela odpowiedzi w formie zdań złożonych
-
stara się dostrzegać błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawiać
-
wyszukuje cytaty i zapisuje je w cudzysłowie, potrafi wprowadzić je w tekst
-
dobiera argumenty i przykłady do tezy, rozróżnia argumenty odnoszące się do faktów
i logiki oraz odwołujące się do emocji
III. Kształcenie językowe
Stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa – wykorzystuje zdrobnienia, wyrazy wieloznaczne, bliskoznaczne (synonimy)
i przeciwstawne (antonimy) w tworzonym tekście, tworzy poprawne związki wyrazowe, wyjaśnia znaczenie znanych związków frazeologicznych, przysłów, odróżnia słownictwo wartościujące i opisujące -
składni – konstruuje typowe i proste zdania pojedyncze nierozwinięte i rozwinięte
i rozpoznaje je na typowych przykładach; konstruuje wypowiedzenia złożone współrzędnie, podrzędnie i równoważniki zdań, używa różnych typów wypowiedzeń: oznajmujących, rozkazujących, pytających, wykrzyknikowych, neutralnych; wskazuje podmiot (np. wyrażony rzeczownikiem, zaimkiem, podmiot domyślny) i orzeczenie czasownikowe i imienne; podaje przykłady zdań, w których podmiot jest wyrażony inną częścią mowy; podaje przykładowe wyrazy, które budują zdanie bezpodmiotowe,
i przykłady takich zdań; rozpoznaje w zdaniach z lekcji pozostałe części zdania: przydawkę, dopełnienie, okolicznik (i jego niektóre rodzaje, np. czasu, miejsca, sposobu) i podaje pytania, na które odpowiadają; łączy w związki wyrazowe wyrazy w zdaniu; rozpoznaje określenia rzeczownika i czasownika; konstruuje wykres krótkiego, prostego zdania pojedynczego; wyjaśnia pojęcia związek wyrazowy, wyraz nadrzędny, wyraz podrzędny, grupa podmiotu, grupa orzeczenia, wskazuje je na typowych, prostych przykładach, sporządza wykres typowego zdania złożonego -
fleksji – rozpoznaje i odmienia typowe rzeczowniki własne i pospolite, a także niektóre rzeczowniki o nietypowej odmianie, czasowniki, przymiotniki; rozpoznaje i z reguły poprawnie odmienia liczebniki, zaimki, określa formę czasownika: osobę, liczbę, tryb, aspekt (dokonany, niedokonany), stronę; z niewielką pomocą nauczyciela przekształca czasowniki: w stronie czynnej, biernej, zwrotnej, w różnych trybach, aspektach; rozpoznaje i nazywa na typowych przykładach typy liczebników; podaje przykłady różnych typów zaimków i wyjaśnia ich funkcję; oddziela temat od końcówki w rzeczownikach znanych z lekcji, wskazuje oboczności w typowych wyrazach odmiennych; odmienia (liczba, rodzaj, przypadek) i stopniuje przymiotniki, nazywa rodzaje stopniowania (regularne, nieregularne, opisowe); rozpoznaje przysłówki i stopniuje je, nazywając rodzaj stopniowania; podaje przykłady przysłówków odprzymiotnikowych i niepochodzących od przymiotnika; rozpoznaje typowe przyimki (i wyrażenia przyimkowe), używa przyimków do określenia relacji czasowych i przestrzennych; na ogół poprawnie zapisuje czasowniki z cząstką -by; rozpoznaje nieosobowe formy czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no,
-to); stosuje wykrzykniki i partykuły; rozpoznaje najczęstsze zaimki i spójniki w tekście; poprawnie odmienia omówione na lekcji wyrazy o nietypowej odmianie, w tym czasownik typu wziąć -
fonetyki – zna alfabet, wyjaśnia różnicę między głoską a literą, dzieli wyrazy na głoski, litery i sylaby; dzieli głoski na twarde i miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne, ustne
i nosowe i potrafi je nazywać; wykorzystuje wiedzę na temat rozbieżności między mową
a pismem do poprawnego zapisywania wyrazów; zna i stosuje podstawowe reguły akcentowania wyrazów w języku polskim, stara się je stosować
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
koncentruje uwagę podczas słuchania dłuższych wypowiedzi innych, a zwłaszcza odtwarzanych utworów
-
wybiera potrzebne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie tabeli, schematu, punktów, kilkuzdaniowej wypowiedzi; formułuje pytania i rozpoznaje nastrój słuchanych komunikatów
-
odróżnia informacje ważne od mniej ważnych
-
na podstawie słuchanego tekstu tworzy samodzielną notatkę: pisze plan, formułuje pytania
-
właściwie odbiera intencje nadawcy komunikatu
-
odczytuje przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
identyfikuje i krótko charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich
-
rozpoznaje dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
-
przytacza informacje zawarte w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio
-
oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakt od opinii
-
omawia temat i główną myśl na poziomie dosłownym, z niewielką pomocą nauczyciela omówia je na poziomie przenośnym
-
czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, stara się je interpretować głosowo
-
głośno czyta utwory, uwzględniając zasady poprawnej artykulacji, akcentowania i intonacji
-
wskazuje części składowe wypowiedzi: tytuł, śródtytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, rozumie ich funkcję
-
wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w zaproszeniach, życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach (w tym oficjalnych), dziennikach, pamiętnikach, relacjach, dedykacjach, podziękowaniach
-
wybiera i wykorzystuje informacje z instrukcji, tabeli, notatki, schematu, cytatów
-
wskazuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi oraz samodzielnie tłumaczy przenośne znaczenie wybranych wyrazów, związków wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
sprawdza pisownię wyrazu w słowniku ortograficznym, wybiera informacje z różnych źródeł, np. czasopism, stron internetowych; korzysta w razie potrzeby ze słownika języka polskiego, słownika wyrazów obcych, słownika frazeologicznego; samodzielnie korzysta ze słowników wyrazów bliskoznacznych, poprawnej polszczyzny, encyklopedii
-
potrafi znaleźć informacje w słowniku bohaterów literackich i innych słownikach
-
rozwija umiejętności efektywnego posługiwania się technologią informacyjną oraz zasobami internetowymi i wykorzystuje te umiejętności do znalezienia potrzebnych mu informacji
-
rozwija umiejętność krytycznej oceny pozyskanych informacji
-
zna i regularnie stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych (np. w bibliotekach szkolnych oraz on-line)
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
nazywa i uzasadnia swoje reakcje czytelnicze, określa tematykę i problematykę utworu
-
odnajduje w utworze poetyckim epitet, porównanie, przenośnię, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, zgrubienia, obrazy poetyckie, anaforę, pytanie reoryczne, przeważnie objaśnia ich znaczenie
-
rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza, opisuje cechy podmiotu lirycznego (w tym zbiorowego)
-
wskazuje cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe, rozpoznaje tekst publicystyczny informacyjny, reklamowy i rozumie ich funkcje
-
analizuje elementy świata przedstawionego w utworze epickim, takie jak: czas i miejsce wydarzeń, akcja, fabuła, wątek (główny i poboczny), wydarzenia, punkt kulminacyjny, bohater (pozytywny – negatywny, główny, drugoplanowy, epizodyczny, tytułowy)
-
rozumie rolę osoby mówiącej w tekście (narrator), rozpoznaje narratora pierwszo-
i trzecioosobowego i określa jego cechy -
odróżnia dialog od monologu, rozumie ich funkcje w utworze
-
identyfikuje mit, bajkę, hymn, przypowieść, legendę i nowelę, dziennik, pamiętnik, powieść, wskazuje ich cechy, zna gatunki powieści (obyczajowa, fantastycznonaukowa, fantasy, historyczna, przygodowa), podaje ich cechy, przyporządkowuje je do konkretnych utworów
-
przytacza i parafrazuje morał bajki, odczytuje przesłanie przypowieści
-
rozumie podstawową funkcję wersu, zwrotki, rymu (dokładny – niedokładny), refrenu, liczby sylab w wersie, samodzielnie wskazuje w wierszu wyżej wymienione elementy
-
rozpoznaje wiersz biały
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie i film spośród innych przekazów
i tekstów kultury, interpretuje je na poziomie dosłownym i z niewielką pomocą nauczyciela interpretuje go na poziomie przenośnym -
odczytuje komiks i podaje jego cechy
-
używa pojęć: gra aktorska, reżyser, adaptacja, antrakt, scenografia, ekranizacja, kadr, ujęcie, efeky specjalne, audycja, a także zna odmiany filmu, wyodrębnia elementy dzieła filmowego i telewizyjnego, odróżnia różne gatunki filmowe, wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), omawia różnice między tekstem literackim a jego adaptacją
-
świadomie i z uwagą odbiera filmy, koncerty, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży, wyraża i uzasadnia opinię na ich temat
-
charakteryzuje komiks jako tekst kultury, wskazuje charakterystyczne dla niego cechy
-
charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich postawy i doświadczenia, odnosi postawy
i doświadczenia bohaterów do własnych przeżyć -
rozumie i wyjaśnia pojęcie fikcji literackiej, odszukuje w utworze elementy prawdziwe, prawdopodobne (realistyczne) i fantastyczne
-
odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym), a z niewielką pomocą na poziomie przenośnym, wyszukuje informacje wyrażone wprost i pośrednio
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
przedstawia własne, logiczne zdanie w rozmowie, stosując się do reguł grzecznościowych, używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem, a także w różnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, buduje kontakt ze słuchaczem np. za pomocą apostrof, wypowiedzi nacechowanych emocjonalnie, wykrzyknień
-
dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji (np. oficjalnej i nieoficjalnej), świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące, świadomie dobiera intonację zdaniową
-
formułuje przemyślane pytania otwarte i zamknięte, udziela odpowiedzi w formie krótkiej, sensownej wypowiedzi
-
łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe w zdaniu
-
wypowiada się w roli świadka i uczestnika zdarzeń
-
stosuje poprawne formy gramatyczne odmiennych części mowy
-
gromadzi wyrazy określające i nazywające, np. cechy wyglądu i charakteru
-
wypowiada się logicznie i w sposób uporządkowany na tematy związane z otaczającą rzeczywistością, lekturą, tekstem poetyckim, filmem itp.: opowiada zdarzenia w porządku chronologicznym, poprawnie streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe
-
aktywnie uczestniczy w rozmowie o lekturze, filmie czy codziennych sytuacjach
-
w sposób logiczny i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, przedmot, przeżycia, obraz, ilustrację, plakat, stosując właściwe tematowi słownictwo, jak i słownictwo służące do formułowania ocen, opinii, emocji oraz słownictwo opisujące
-
wygłasza z pamięci teksty poetyckie, posługując się pauzą, barwą głosu
-
wygłasza przygotowane wcześniej przemówienie, dbając o dobór argumentów, środków stylistycznych, tembru głosu
-
świadomie posługuje się pozawerbalnymi środkami wypowiedzi (mimiką, gestem)
-
stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń
-
składa życzenia, tworzy wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
objaśnia znaczenia dosłowne i metaforyczne wyrazów
-
dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne (synonimy)
i przeciwstawne (antonimy) oraz poprawne związki wyrazowe -
formułuje tezę, podaje do niej argumenty i przykłady, odróżnia argumenty odnoszące się do faktów i logiki oraz odwołujące się do emocji, potrafi zabrać głos w dyskusji, zaprezentować i logicznie uzasadnić swoją opinię, wie, czym jest perswazja, i potrafi na nią odpowiednio zareagować
PISANIE
-
stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, stosuje w swoich pracach podstawowe reguły interpunkcyjne dotyczące przecinka (np. przy wymienianiu oraz przed zaimkami, przecinek w zdaniu złożonym), dwukropka, myślnika, średnika, nawiasu, bezbłędnie dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje cudzysłów
-
poprawnie zapisuje głoski miękkie, zna i stosuje poznane zasady ortografii dotyczące pisowni ó–u, rz–ż, ch–h, cząstki -by z czasownikami
-
zna i stosuje najczęstsze wyjątki od poznanych reguł ortograficznych
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i stosuje zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
wymienia spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, stosuje tę wiedzę w praktyce, oddziela przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym
-
zna i stara się stosować zasady zapisu przymiotników złożonych
-
zna i stosuje zasady układu graficznego i uwzględnia wszystkie niezbędne elementy nastepujących form wypowiedzi: list (w tym oficjalny), wywiad, ramowy i szczegółowy plan wypowiedzi, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcja, przepis kulinarny, dziennik, pamiętnik, streszczenie, scenariusz filmowy, sprawozdanie (z filmu, spektaklu, wydarzenia), życzenia, dedykacja, podziękowanie
-
układa spójne, uporządkowane pod względem chronologicznym poprawnie skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, stara się, aby było wierne utworowi / pomysłowe, streszcza utwory fabularne, świadomie wykorzystuje wyrazy określające następstwo czasowe, zwłaszcza przysłówki, przyimki i wyrażenia przyimkowe; opowiada z perspektywy świadka i uczestnika zdarzeń
-
pisze poprawne: tekst argumentacyjny, charakterystykę postaci rzeczywistej i bohatera literackiego, opis przeżyć wewnętrznych
-
w dłuższych wypowiedziach pisemnych stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi
-
w sposób uporządkowany opisuje obraz, ilustrację, plakat, rzeźbę, stosując słownictwo opisujące oraz służące do formułowania ocen i opinii, emocji
-
zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi
-
w wypowiedziach związanych z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami łączy za pomocą odpowiednich spójników i przyimków współrzędne i podrzędne związki wyrazowe i stosuje się do zasad interpunkcji
-
w wypowiedziach stosuje poprawne formy gramatyczne rzeczownika, przymiotnika, liczebnika i czasownika we wszystkich trybach
-
w wypowiedziach gromadzi wyrazy określające i nazywające cechy np. charakteru na podstawie zachowań i postaw
-
dostrzega błędy ortograficzne i interpunkcyjne w tworzonej wypowiedzi i je poprawia
-
sprawnie wyszukuje cytaty, zapisuje je w cudzysłowie i wprowadza do swojego tekstu
-
formułuje tezę, dobiera argumenty i przykłady, zarówno odnoszące się do faktów i logiki, jak i odwołujące się do emocji
III. Kształcenie językowe
Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa – wzbogaca tworzony tekst np. zdrobnieniami, zgrubieniami, synonimami, przeciwstawnymi (antonimami), wieloznacznymi; w wypowiedziach operuje związkami frazeologicznymi, przysłowiami, słownictwem wartościującym i opisującym
-
składni – rozpoznaje i stosuje różnorodne typy zdań: pojedynczych i złożonych oraz równoważniki zdań; celowo używa różnych typów wypowiedzeń: pytających, oznajmujących, rozkazujących, wykrzyknikowych, neutralnych, w zależności od sytuacji komunikacyjnej; wskazuje podmiot (wyrażony rzeczownikiem i innymi częściami mowy: przymiotnikiem liczebnikiem, zaimkiem, podmiot domyślny, a w omówionych na lekcji przykładach wskazuje podmiot w dopełniaczu i zdania bezpodmiotowe), odszukuje
w zdaniach orzeczenie czasownikowe i imienne; rozpoznaje pozostałe części zdania: przydawkę, dopełnienie, okolicznik (na typowych przykładach – okolicznik czasu, miejsca, sposobu, stopnia, celu, przyczyny, przyzwolenia) i podaje pytania, na które odpowiadają; buduje spójne zdania pojedyncze, w których poprawnie łączy w związki wszystkie wyrazy; wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia (bliższe i dalsze) i okoliczniki; poprawnie rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu i wyrazy pozostające poza związkami zdania, tworzy wykres zdania pojedynczego i odszukuje w zdaniu związki wyrazowe (główny i poboczne), odszukuje w związkach wyrazowych wyraz nadrzędny, podrzędny, wyrazy równorzędne (szereg); wskazuje w zdaniach związek główny i związki poboczne, grupę podmiotu i grupę orzeczenia; stosuje się do zasad poprawnej interpunkcji; rozpoznaje zdanie złożone współrzędnie i podrzędnie; sporządza wykres zdania złożonego -
fleksji – rozpoznaje i najczęściej poprawnie odmienia rzeczowniki o typowej i nietypowej odmianie znane z lekcji (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne); rozpoznaje i poprawnie odmienia czasowniki (osoba, liczba, czas, tryb); rozumie konstrukcje strony czynnej, biernej, zwrotnej; rozpoznaje czasowniki nieprzechodnie; przekształca czasowniki w różnych formach (strona, aspekt, tryb); rozpoznaje formy nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to); odmienia czasowniki typu wziąć; rozpoznaje, odmienia i stopniuje przymiotniki, wskazując sposób stopniowania (regularny, nieregularny, opisowy); rozpoznaje i odmienia liczebniki; określa rodzaje liczebników, zaimków (określa ich formę, przeważnie poprawnie wskazuje zaimki w tekście, nazywa ich rodzaje, wyjaśnia ich funkcję i stosuje je
w celu uniknięcia powtórzeń, poprawnie używa krótszych i dłuższych form zaimków); wskazuje przyimek (i wyrażenie przyimkowe), partykułę, wykrzyknik, spójnik, rozumie ich funkcję i podaje ich przykłady, poprawnie zapisuje większość przyimków złożonych; używa odmiennych części mowy w poprawnych formach; oddziela temat od końcówki, wskazuje
i wyjaśnia oboczności; wskazuje temat główny i tematy oboczne oraz oboczności samogłoskowe, spółgłoskowe -
fonetyki – stosuje wiadomości z zakresu podziału wyrazów na litery, głoski i sylaby, a także różnic między pisownią a wymową w poprawnym ich zapisie; bezbłędnie dzieli głoski na ustne, nosowe, twarde, miękkie, dźwięczne i bezdźwięczne; dzieli na głoski wyrazy ze spółgłoskami miękkimi, np. ń – ni-s – ni-o, zna i stosuje reguły akcentowania wyrazów
w języku polskim
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
przekazuje treść wysłuchanych wypowiedzi, rozumie ich wydźwięk
-
wybiera różnorodne informacje z wysłuchanego tekstu, tworzy notatkę w formie dostosowanej do potrzeb (np. plan, tabela, schemat, kilkuzdaniowa wypowiedź), rozpoznaje nastrój i nazywa intencje nadawcy komunikatu
-
swobodnie odczytuje nastrój, intencje i przenośny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
-
wyraża spójne zdanie na temat wysłuchanego komunikatu
CZYTANIE
-
samodzielnie charakteryzuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi w tekstach literackich
i nieliterackich -
samodzielnie wyjaśnia dosłowne i symboliczne intencje nadawcy
-
przytacza i wyjaśnia informacje w tekście, wyszukuje w wypowiedzi informacje wyrażone pośrednio i wykorzystuje je w wypowiedzi np. opisującej lub oceniającej postać fikcyjną lub rzeczywistą
-
oddziela informacje ważne od drugorzędnych, fakty od opinii i wykorzystuje je
w odczytywaniu znaczeń dosłownych i przenośnych -
omawia temat i główną myśl tekstu na poziomie dosłownym i przenośnym
-
czyta teksty płynnie i poprawnie pod względem artykulacyjnym, interpretuje je głosowo, zwracając uwagę np. na wyrażane emocje i interpunkcję
-
głośno czyta utwory, wykorzystując umiejętność poprawnej artykulacji i intonacji, aby oddać sens i nastój odczytywanego tekstu; poprawnie akcentuje wyrazy, również te, które w języku polskim akcentuje się nietypowo
-
ma świadomość konstrukcji wypowiedzi rozumie funkcje takich części składowych wypowiedzi, jak tytuł, śródtytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie
-
poprawnie oddziela fakty od opinii w dłuższych tekstach i informacje ważne od drugorzędnych
-
wskazuje typowe elementy konstrukcyjne i stylistyczne w życzeniach, ogłoszeniach, instrukcjach, przepisach, listach oficjalnych, dziennikach i pamiętnikach, dedykacjach, podziękowaniach
-
odczytuje i twórczo wykorzystuje treści zawarte w artykule, instrukcji, przepisie, tabeli, schemacie i notatce, swobodnie posługuje się cytatami w mowie i piśmie
-
wskazuje i odczytuje przenośne znaczenie wyrazów w wypowiedzi
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
wybiera informacje wyrażone pośrednio w różnych źródłach, np. czasopismach, stronach internetowych; konfrontuje je z innymi źródłami
-
świadomie używa słowników: ortograficznego, języka polskiego, wyrazów obcych, wyrazów bliskoznacznych, poprawnej polszczyzny, frazeologicznego, bohaterów literackich i innych słowników i encyklopedii dla wzbogacenia warstwy językowej tekstu oraz jego treści
-
rozwija umiejętności efektywnego posługiwania się technologią informacyjną oraz zasobami internetowymi i wykorzystuje te umiejętności do rozwijania własnych zainteresowań
-
systematycznie rozwija umiejętność krytycznej oceny pozyskanych informacji
-
zna i stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych (papierowych oraz on-line), korzysta z nich z własnej inicjatywy
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
samodzielnie i poprawnie opowiada o swoich reakcjach i refleksjach czytelniczych, nazywa je, uzasadnia; ocenia i opisuje utwór, konfrontuje swoje reakcje czytelnicze z reakcjami innych odbiorców, samodzielnie mówi o tematyce czytanego utworu i zauważa jego złożoną problematykę
-
odnajduje w utworze poetyckim epitet, porównanie, przenośnię, uosobienie, ożywienie, wyrazy dźwiękonaśladowcze, apostrofę, powtórzenia, zdrobnienia, zgrubienia, obrazy poetyckie, anaforę, pytanie reoryczne, objaśnia ich funkcję i znaczenie przenośne
-
rozpoznaje autora, adresata i bohatera wiersza, nidy nie utożsamiając ich ze sobą
-
wykorzystuje wiedzę na temat podmiotu lirycznego (w tym zbiorowego), adresata
i bohatera wiersza do interpretacji utworu -
wnikliwie omawia obrazy poetyckie w wierszu
-
szczegółowo omawia cechy wyróżniające teksty artystyczne (poetyckie i prozatorskie) oraz użytkowe, publicystyczne informacyjne, reklamowe
•płynnie objaśnia funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w utworze epickim, takich jak czas i miejsce wydarzeń, narrator (pierwszo- i trzecioosobowy), akcja, fabuła, wątek (główny i poboczny), wydarzenia, punkt kulminacyjny, zwrot akcji, bohater (pozytywny – negatywny, główny, drugoplanowy, epizodyczny, tytułowy, zbiorowy)
-
odróżnia dialog od monologu, rozumie ich funkcje w utworze
-
biegle identyfikuje mit, bajkę, hymn, przypowieść, legendę i nowelę, dziennik, pamiętnik, powieść, szczegółowo omawia ich cechy, swobodnie omawia cechy różnych gatunków powieści (obyczajowej, fantastycznonaukowej, fantasy, historycznej, przygodowej)
i potrafi odnieść je do lektur -
objaśnia morał bajki na poziomie dosłownym i symbolicznym, odczytuje dosłowne
i symboliczne przesłanie przypowieści -
płynnie operuje pojęciami: wers, zwrotka, rym (dokładny – niedokładny, układ rymów), refren, liczba sylab w wersie, samodzielnie omawia funkcję tych elementów w wierszu
-
rozpoznaje wiersz biały
-
wyodrębnia słuchowisko, plakat społeczny, przedstawienie, film, program telewizyjny (informacyjny, rozrywkowy, publicystyczny, edukacyjny) spośród innych przekazów i tekstów kultury, interpretuje je na poziomie dosłownym i przenośnym
-
swobodnie używa pojęć z zakresu teatru, filmu i radia, m.in. gra aktorska, rola, reżyser, scenariusz, scenarzysta, scenografia, scenograf, adaptacja (filmowa, muzyczna, radiowa, teatralna), ekranizacja, kadr, ujęcie (i jego rodzaje), antrakt, słuchowisko, efekty specjalne, montaż; wyróżnia wśród przekazów audiowizualnych słuchowiska i różne gatunki filmowe, swobodnie wskazuje cechy charakterystyczne przekazów audiowizualnych (filmu, programu informacyjnego, programu rozrywkowego), omawia i refleksyjnie ocenia różnorakie różnice między tekstem literackim a jego adaptacją
-
świadomie i z uwagą odbiera filmy, koncerty, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży, potrafi samodzielnie wybrać spośród nich wartościową i interesującą dla niego ofertę, a także wyrazić przemyślaną opinię na ich temat
-
charakteryzuje komiks jako tekst kultury, płynnie wskazuje charakterystyczne dla niego cechy
-
charakteryzuje i ocenia bohaterów oraz ich doświadczenia i postawy odnoszące się do różnych wartości, konfrontuje sytuację bohaterów z własnymi doświadczeniami
i doświadczeniami innych bohaterów literackich -
rozumie i wyjaśnia pojęcie fikcji literackiej prawdopodobnej i fantastycznej, sprawnie odszukuje i objaśnia w utworze elementy prawdziwe, prawdopodobne (realistyczne)
i fantastyczne -
samodzielnie i poprawnie odczytuje sens utworów na poziomie semantycznym (dosłownym) i przenośnym, poprawnie wyszukuje informacje wyrażone wprost i pośrednio
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
uzasadnia własne zdanie w rozmowie, podaje odpowiednie przykłady, stosuje się do reguł grzecznościowych, świadomie używa odpowiednich konstrukcji składniowych (np. trybu przypuszczającego lub zdań pytających) podczas rozmowy z osobą dorosłą i rówieśnikiem,
a także w różnorodnych sytuacjach oficjalnych i nieoficjalnych, sprawnie buduje
i podtrzymuje kontakt ze słuchaczem, stosując apostrofy, wypowiedzi nacechowane emocjonalnie, wykrzyknienia itd. -
płynne dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji (np. oficjalnej i nieoficjalnej), świadomie dobiera różne typy wypowiedzeń prostych i rozwiniętych, wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące
-
rozpoczyna i podtrzymuje rozmowę na temat lektury czy dzieła filmowego
-
formułuje trafne, ciekawe pytania, udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym i stylistycznym, świadomie dobiera intonację zdaniową
-
poprawnie stosuje formy czasownika w różnych trybach, w zależności od kontekstu
i adresata wypowiedzi -
w rozmowie związanej z lekturą, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje poprawny jezyk, bogate słownictwo oraz frazeologizmy i przysłowia związane z omawianą tematyką
-
w sposób przemyślany i uporządkowany opisuje przedmiot, miejsce, krajobraz, postać, zwierzę, obraz, ilustrację, plakat, stosując bogate i właściwe tematowi słownictwo oraz służące do formułowania ocen, opinii, emocji
-
zaznacza akcenty logiczne, stosuje pauzy, dostosowuje tempo recytacji do treści wygłąszanych z pamięci lub recytowanych utworów
-
wygłasza ciekawe, przekonujące, logiczne przemówienie, dbając o dobór najwłaściwszych argumentów, środków stylistycznych, tembru głosu
-
interpretuje przenośne treści utworów poetyckich przewidzianych w programie nauczania
-
swobodnie dobiera i stosuje w swoich wypowiedziach wyrazy bliskoznaczne
i przeciwstawne oraz poprawne związki wyrazowe -
świadomie wzbogaca komunikat pozawerbalnymi środkami wypowiedzi
-
stosuje się do zasad właściwego akcentowania wyrazów i intonowania wypowiedzeń
-
składa pomysłowe życzenia, podziękowanie, tworzy precyzyjną wypowiedź o cechach instrukcji, np. zasady gry
-
dokonuje samokrytyki wypowiedzi i doskonali ją pod względem konstrukcji i języka
-
formułuje tezę, podaje przekonujące, przemyślane argumenty i przykłady, świadomie używa argumentów odnoszących się do faktów i logiki oraz odwołujących się do emocji, bierze czynny udział w dyskusji, przedstawiając przemyslane stanowisko i logicznie, wyczerpująco je uzasadnia, rozumie funkcję perswazji w wypowiedzi
PISANIE
-
stosuje wielką literę na początku wypowiedzenia i odpowiednie znaki interpunkcyjne na jego końcu, systematycznie stosuje poznane reguły interpunkcyjne, bezbłędnie stosuje w swoich pracach dwukropek, myślnik (również w zapisie dialogu), wielokropek, średnik, nawias, dzieli wyrazy na sylaby, przenosi wyraz do następnego wersu, stosuje cudzysłów w tytułach, cytatach i w przypadku ironii
-
komponuje poprawne pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, fleksyjnym, składniowym wypowiedzi o przejrzystej, logicznej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, płynnie stosuje wszystkie poznane reguły ortograficzne, zna i stosuje wyjątki od nich
-
odróżnia nazwy własne od pospolitych i bezbłędnie stosuje zasady dotyczące pisowni wielką literą
-
bezbłędnie wymienia spójniki, przed którymi stawia się przecinek / nie stawia się przecinka, nawykowo stosuje tę wiedzę w praktyce, poprawnie oddziela przecinkiem zdania składowe w zdaniu złożonym (również o skomplikowanej budowie)
-
zna zasady zapisu przymiotników złożonych, stosuje się do nich
-
pisze bezbłędnie pod względem kompozycyjnym i treściowym list oficjalny i nieoficjalny, ramowy i szczegółowy plan wypowiedzi, ogłoszenie, zaproszenie, instrukcję, przepis kulinarny, streszczenie, wywiad, kartkę z dziennika i pamiętnika, notatkę (w różnych formach) i streszczenie, pomysłowe życzenia, dedykację, podziękowanie, sprawozdanie
(z filmu, spektaklu, wydarzenia), relację, scenariusz filmowy; dba o ciekawą formę swojego tekstu i/lub rzetelność zawartych w nim informacji -
układa rozbudowane fabularnie, pomysłowe, wyczerpujące, poprawnie skomponowane opowiadanie odtwórcze/twórcze, list i dziennik z perspektywy bohatera, precyzyjnie streszcza przeczytane utwory literackie, zachowując porządek chronologiczny
i uwzględniając hierarchię wydarzeń; redaguje opis przeżyć -
pisze poprawny, przemyślany, logicznie zbudowany tekst argumentacyjny
-
sporządza samodzielną, wnikliwą charakterystykę postaci rzeczywistej i bohatera literackiego
-
w wypowiedziach pisemnych konsekwentnie stosuje akapity jako znak logicznego wyodrębnienia fragmentów wypowiedzi (m.in. wstęp, rozwinięcie, zakończenie)
-
zachowuje estetykę zapisu wypowiedzi, dba, aby zapis jego wypowiedzi ułatwiał jej czytanie odbiorcy
-
tworzy szczegółowy, dobrze skomponowany opis obrazu, rzeźby i plakatu, stosując właściwe danej dziedzinie szuki nazewnictwo i słownictwo opisujące oraz służące do formułowania ocen i opinii, emocji
-
sporządza poprawny, bogaty leksykalnie opis przeżyć wewnętrznych
-
uzasadnia własne zdanie, podaje odpowiednie przykłady, np. z lektury
-
udziela wyczerpujących wypowiedzi poprawnych pod względem konstrukcyjnym, stylistycznym, ortograficznym
-
w wypowiedziach związanych z lekturą, tekstem poetyckim, filmem czy codziennymi sytuacjami stosuje bogate słownictwo, frazeologizmy, przysłowia związane z omawianą tematyką; jego język jest poprawny
-
dokonuje samodzielnej autokorekty napisanego tekstu pod względem ortograficznym, interpunkcyjnym, stylistycznym i treściowym
-
sprawnie wyszukuje i samodzielne dobiera cytaty, zapisuje je w cudzysłowie, szczególnie dba o całkowicie wierny zapis cytatu, płynnie wprowadza cytat do własnego tekstu
-
samodzielnie formułuje tezę, przy jej uzasadnianiu płynnie dobiera przekonujące argumenty i przykłady, zarówno odnoszące się do faktów i logiki, jak i odwołujące się do emocji
III. Kształcenie językowe
Sprawnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
słownictwa – dba o poprawność słownikową tworzonych wypowiedzi, samodzielnie
i swobodnie dobiera zdrobnienia, zgrubienia, synonimy, antonimy, wyrazy wieloznaczne, frazeologizmy, słownictwo wartościujące i opisujące, wzbogacając tekst w zależności od formy wypowiedzi i sytuacji komunikacyjnej -
składni – samodzielnie rozpoznaje różne typy zdań pojedynczych (pytające, oznajmujące, rozkazujące, neutralne, wykrzyknikowe, nierozwinięte, rozwinięte), zdania złożone współrzędnie i podrzędnie, równoważniki zdań; wskazuje podmiot (gramatyczny – wyrażony różnymi częściami mowy: rzeczownikiem, przymiotnikiem, zaimkiem, liczebnikiem, bezokolicznikiem, a także domyślny, logiczny w dopełniaczu), orzeczenie, (czasownikowe i imienne); rozpoznaje zdania bezpodmiotowe, swobodnie rozpoznaje
w zdaniach pozostałe części zdania: przydawkę, dopełnienie (bliższe i dalsze), okolicznik (czasu, miejsca, sposobu, stopnia, celu, przyczyny, przyzwolenia); tworzy ciekawe pod względem składniowym wypowiedzi; stosuje się do zasad poprawności logiczno-składniowej; wzbogaca zdania, dodając przydawki, dopełnienia i okoliczniki; swobodnie odszukuje w zdaniu związki wyrazowe (główny i poboczne), odszukuje w związkach wyrazowych wyraz nadrzędny (określający), podrzędny (określany), znajduje wyrazy pozostające poza związkami zdania, wyrazy równorzędne (szereg); odszukuje w zdaniach związek główny i związki poboczne, grupę podmiotu i grupę orzeczenia; dba o poprawne łączenie wyrazów w związki i interpunkcję wypowiedzeń złożonych; bezbłędnie sporządza wykresy prostych i rozbudowanych zdań pojedynczych -
fleksji – rozpoznaje i swobodnie stosuje w wypowiedziach w poprawnych formach odmienne i nieodmienne części mowy o typowej i nietypowej odmianie przewidziane
w programie nauczania; bezbłędnie określa formę odmiennych części mowy, w tym poprawnie rozpoznaje i odmienia rzeczowniki o typowej i nietypowej odmianie (własne, pospolite, konkretne, abstrakcyjne), czasowniki (osoba, liczba, czas, tryb, strona), wskazuje czasowniki przechodnie i nieprzechodnie; bezbłędnie rozpoznaje formy osobowe i nieosobowe czasownika (bezokolicznik, formy zakończone na -no, -to), swobodnie przekształca czasowniki w różnych formach (strona, aspekt, tryb, czas); bezbłędnie rozpoznaje przysłówki odprzymiotnikowe i niepochodzące od przymiotnika
i stopniuje je, nazywając rodzaj stopniowania; rozpoznaje typy liczebników, zaimków, zastępuje rzeczowniki, przymiotniki, przysłówki i liczebniki odpowiednimi zaimkami; bezbłędnie wskazuje przyimek (i wyrażenie przyimkowe), partykułę, wykrzyknik, spójnik, rozumie ich funkcję i swobodnie podaje ich przykłady, poprawnie zapisuje przyimki złożone, swobodnie stosuje krótsze i dłuższe formy zaimków; wykorzystuje wiedzę o obocznościach w odmianie wyrazów do pisowni poprawnej pod względem ortograficznym, bezbłędnie wskazuje i wyjaśnia oboczności, wskazuje temat główny
i tematy oboczne oraz oboczności spółgłoskowe i samogłoskowe -
fonetyki – biegle stosuje wiadomości z zakresu fonetyki i wykorzystuje je w poprawnym zapisie wyrazów, stosuje w praktyce wszystkie poznane zasady akcentowania wyrazów
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
I. Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
odczytuje, interpretuje i wyjaśnia przenośny i symboliczny sens wysłuchanych utworów poetyckich i prozatorskich
CZYTANIE
-
czyta ze zrozumieniem na poziomie semantycznym i krytycznym, również teksty spoza listy lektur
-
wykorzystuje treści zawarte w artykułach, instrukcjach, przepisach, tabelach, schematach
i notatkach biograficznych w tworzeniu własnych, samodzielnych wypowiedzi i przemyśleń -
odczytuje głośno i wygłasza z pamięci utwory poetyckie i prozatorskie oraz samodzielnie
i w sposób oryginalny je interpretuje
DOCIERANIE DO INFORMACJI – SAMOKSZTAŁCENIE
-
wybiera i twórczo wykorzystuje informacje z różnych źródeł (np. czasopism, stron internetowych) we własnych wypowiedziach o charakterze informacyjnym, argumentacyjnym lub oceniającym
-
szuka inspiracji do wzbogacenia swoich tekstów w słownikach wyrazów bliskoznacznych, poprawnej polszczyzny, języka polskiego, wyrazów obcych, frazeologicznego itd.; dba
o poprawność ortograficzną, językową, merytoryczną, kompozycyjną swoich wypowiedzi, świadomie korzystając z potrzebnych w danej sytuacji słowników i innych materiałów (np. poradników, audycji radiowych i programów telewizyjnych)
ANALIZOWANIE I INTERPRETOWANIE TEKSTÓW KULTURY
-
porównuje funkcję analizowanych elementów świata przedstawionego w różnych utworach epickich
-
wskazuje elementy mitu, bajki, przypowieści, hymnu, legendy itd. w innych tekstach kultury, świadomie odczytuje różne gatunki powieści, rozumie konwencję gatunków mieszanych, zwłaszcza we współczesnych tekstach literatury dziecięcej
-
dostrzega różnice między celem programów informacyjnych, rozrywkowych, reklam itp.
-
odnosi się do postaw bohaterów fikcyjnych jako nosicieli uniwersalnych postaw i opisuje otaczającą ich rzeczywistość
II. Tworzenie wypowiedzi
MÓWIENIE
-
z zaangażowaniem inicjuje i aktywnie podtrzymuje rozmowę/dyskusję/polemikę np. na temat przeczytanej lektury/dzieła także spoza kanonu lektur przewidzianych programem nauczania; omawia je w odniesieniu do innych dzieł także spoza kanonu lektur
-
interpretuje metaforyczne i symboliczne treści utworów literackich i plastycznych
-
polemizuje i przedstawia oryginalne, przemyślane stanowisko, formułuje tezę, na której poparcie podaje różnorodne argumenty odnoszące się do logiki oraz emocji, jego wypowiedzi cechuje szeroka wiedza, wysoka kultura, bogate słownictwo i poszanowanie dla innych stanowisk
PISANIE
-
tworzy samodzielne wypowiedzi cechujące się ciekawym ujęciem tematu, trafną i celną argumentacją, poprawną konstrukcją oraz właściwym doborem środków językowych
-
wykazuje się szczególną dbałością o poprawność ortograficzną, interpunkcyjną, fleksyjną
i składniową oraz estetykę zapisu wypowiedzi
III. Kształcenie językowe
-
świadomie stosuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania słownictwa, składni, fleksji i fonetyki
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY 7
niedostateczny
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy 7 uniemożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń nie potrafi wykonać zadań o niewielkim poziomie trudności
dopuszczający
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy 7 umożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń potrafi wykonać zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim poziomie trudności
dostateczny
-
poziom zdobytych umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy 7 pozwala na rozwijanie kompetencji ujętych w programie i wynikających
z podstawy programowej -
uczeń wykonuje zadania teoretyczne i praktyczne typowe o średnim poziomie trudności ujętych w programie i wynikających z podstawy programowej
dobry
-
uczeń poprawnie stosuje wiadomości i umiejętności ujęte w programie nauczania
i wynikające z podstawy programowej, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne
bardzo dobry
-
uczeń sprawnie się posługuje zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte w programie nauczania i wynikające
z podstawy programowej, potrafi zastosować poznaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów w nowych sytuacjach
celujący
-
uczeń biegle się posługuje zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami
w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych objętych programem nauczania i wynikających z podstawy programowej, proponuje rozwiązania nietypowe; jest twórczy, rozwija własne uzdolnienia
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY 7
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
uważnie słucha wypowiedzi kolegów i nauczyciela
-
wyraża prośbę o powtórzenie wypowiedzi
-
słucha nagrania wzorcowej recytacji
-
mówi na temat najważniejszych treści wysłuchanego utworu
-
rozumie polecenia
-
rozpoznaje fragmenty informacyjne i perswazyjne w wysłuchanym tekście
-
rozpoznaje emocje towarzyszące osobie wypowiadającej się
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
-
czyta teksty współczesne i dawne
-
odczytuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźba, grafika) na poziomie dosłownym, na poziomie krytycznym z pomocą nauczyciela i rówieśników określa temat utworu i poruszony problem, odnosi się do wybranych kontekstów, np biograficznego, historycznego, kulturowego
-
rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym, argumentacyjnym, wskazuje
w tekście argumentacyjnym tezę, argument i przykłady -
rozpoznaje w tekście najważniejsze informacje, opinię i fakty, rozróżnia fikcję
i kłamstwo -
wie, czym jest perswazja, sugestia, ironia, z pomocą nauczyciela i klasy rozpoznaje aluzję
-
rozróżnia elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim
-
wskazuje nadawcę i adresata wypowiedzi
-
dostrzega różne motywy postępowania bohaterów
-
odczytując sens utworu, dostrzega podstawowe wartości, takie jak przyjaźń, wierność, patriotyzm; formułuje wnioski
-
czyta utwory liryczne i zna cechy liryki jako rodzaju literackiego, zna gatunki należące do liryki: sonet, pieśń, tren
-
odróżnia osobę mówiącą w wierszu od autora tekstu, bohatera utworu od podmiotu lirycznego
-
zna podstawowe środki wyrazu artystycznego wypowiedzi, w tym: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację
-
rozpoznaje obrazy poetyckie w utworze
-
czyta utwory epickie i zna cechy epiki jako rodzaju literackiego, zna gatunki należące do epiki
-
wymienia elementy konstrukcyjne świata przedstawionego w utworze
-
wie, czym się różni fikcja literacka od rzeczywistości
-
rozróżnia narrację pierwszo- i trzecioosobową
-
rozpoznaje w tekście epickim fragmenty opowiadania i opisu
-
odróżnia dramat od innych rodzajów literackich, wskazuje elementy dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog i dialog
-
rozpoznaje balladę jako gatunek z pogranicza rodzajów literackich
-
posługuje się spisem treści, cytatem z poszanowaniem praw autorskich
-
rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, artykuł, felieton
-
wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym
-
dostrzega symbole i alegorie w tekstach kultury
-
zna terminy adaptacja filmowa i adaptacja teatralna
-
wymienia osoby uczestniczące w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator)
-
zauważa związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury
-
dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów grupowych
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
sporządza w różnych formach notatkę dotyczącą wysłuchanej wypowiedzi
-
tworzy plan dłuższej wypowiedzi
-
tworzy wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, w rozprawce z pomocą nauczyciela formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, samodzielnie podaje przykłady do argumentów, wnioskuje
-
wypowiada się na temat
-
stara się zachować poprawność językową, ortograficzną i interpunkcyjną tekstu,
a w tekstach mówionych zachowuje poprawność akcentowania wyrazów i zdań, dba
o poprawną wymowę -
stara się o estetyczny zapis wypowiedzi
-
wygłasza krótki monolog, podejmuje próbę wygłaszania przemówienia oraz próby uczestniczenia w dyskusji
-
przygotowuje wywiad
-
streszcza, skraca, parafrazuje tekst, w tym tekst popularnonaukowy
-
wyraża swoje zdanie i umie je uzasadnić, odnosi się do cudzych poglądów
-
pisze opowiadanie odtwórcze i twórcze; wie, jak umieścić dialog w tekście
-
opisuje i charakteryzuje postaci rzeczywiste i fikcyjne
-
stosuje narrację pierwszo- i trzecioosobową
-
opisuje elementy dzieła malarskiego, wykorzystuje z pomocą nauczyciela odpowiednie konteksty
-
układa tekst o trójdzielnej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, stosuje cytat
-
wygłasza z pamięci tekst poetycki
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
wie, czym jest błąd językowy
-
ma podstawową wiedzę z zakresu gramatyki języka polskiego:
– fonetyki (zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności
w wygłosie), dostrzega rozbieżności między mową a pismem– słowotwórstwa i słownictwa (wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych), zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie wzbogaca zasób własnego słownictwa
o przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., odróżnia synonimy od homonimów– fleksji (stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie partykuły nie
z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia
i odmiany)– składni (wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego
w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń
z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej przez uważne słuchanie wypowiedzi innych jej uczestników
-
żywo reaguje na wypowiedzi kolegów i nauczyciela, m.in. prosi o jej powtórzenie, uzupełnienie, wyjaśnienie
-
określa tematykę wysłuchanego utworu; ocenia wartość wysłuchanego tekstu
-
rozróżnia teksty o charakterze informacyjnym i perswazyjnym
-
wybiera potrzebne informacje z wysłuchanego tekstu
-
rozpoznaje komizm, kpinę i ironię jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
-
podejmuje próby samodzielnego odczytania różnych tekstów współczesnych
i dawnych na poziomie przenośnym, a w ich odczytaniu odnosi się do różnych kontekstów -
nazywa różne motywy postępowania bohaterów
-
określa problem poruszony w utworze i ustosunkowuje się do niego
-
identyfikuje w tekście poetyckim cechy liryki
-
charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu
-
wskazuje podstawowe środki wyrazu artystycznego wypowiedzi, w tym: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację
-
wyodrębnia w tekście obrazy poetyckie
-
rozróżnia takie gatunki poezji, jak pieśń, hymn
-
identyfikuje elementy świata przedstawionego w utworze
-
odróżnia fikcję literacką od rzeczywistości
-
rozumie znaczenie terminów realizm i fantastyka
-
odróżnia cechy gatunkowe noweli, powieści, opowiadania
-
podaje przykłady utworów należących do literatury dydaktycznej
-
zna cechy literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki i ballady
-
rozpoznaje cechy dramatu jako rodzaju literackiego w tekście
-
samodzielnie wyszukuje potrzebne informacje w odpowiednich źródłach, sporządza prosty przypis
-
wyszukuje informacje w indeksie i przypisach
-
rozpoznaje językowe i pozajęzykowe środki perswazji, np. w reklamie prasowej
-
analizuje symbole i alegorie występujące w tekstach kultury
-
dostrzega funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
-
wskazuje w balladzie elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
-
analizuje związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury
-
wskazuje elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
pisze na temat, starając się zachować przejrzystą kompozycję logicznej i spójnej wypowiedzi, wyraża własne zdanie i podaje argumenty na poparcie własnego stanowiska
-
zachowuje trójdzielną kompozycję dłuższej wypowiedzi, w tym w przemówieniu
-
stosuje się do zasad poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów i zdań, zna wyjątki w akcentowaniu wyrazów,
-
rozróżnia środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych
i nieoficjalnych sytuacjach mówienia -
stosuje zasady etykiety językowej i przestrzega zasad etyki mowy
-
uczestniczy w dyskusji zgodnie z zasadami kultury
-
dostrzega zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
-
uczestniczy w omówieniu recytacji własnej, koleżanek i kolegów
-
redaguje rozprawkę z tezą bądź hipotezą, formułuje odpowiednie argumenty i popiera je odpowiednimi przykładami
-
pisze wywiad
-
stosuje akapity, dba o spójne nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi
-
zachowuje poprawność językową i stylistyczną tworzonego tekstu
-
wykazuje dbałość o estetykę zapisu oraz poprawność ortograficzną i interpunkcyjną
-
opisuje dzieło malarskie z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje sensy przenośne w tekstach kultury, takich jak obraz, plakat, grafika
-
w tekstach własnych wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji
-
recytuje tekst poetycki, podejmuje próbę interpretacji głosowej z uwzględnieniem tematu i wyrażanych emocji
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
dostrzega błędy językowe i potrafi je skorygować
-
stosuje w tworzonych tekstach podstawową wiedzę językową w zakresie:
– fonetyki (zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności
w wygłosie), dostrzega rozbieżności między mową a pismem– słowotwórstwa i słownictwa (wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych), zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie wzbogaca zasób własnego słownictwa
o przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., odróżnia synonimy od homonimów– fleksji (stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie partykuły nie
z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia
i odmiany)– składni (wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego
w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń
z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz dostrzega środki wyrazu artystycznego tekstu
-
analizuje i rozpoznaje intencję nadawcy wysłuchanego utworu, w tym aluzję, sugestię, manipulację
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
-
płynnie czyta teksty współczesne i dawne, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania i intonacji
-
odczytuje tekst na poziomie przenośnym
-
określa funkcję przeczytanego tekstu
-
interpretuje tytuł utworu
-
wyjaśnia motywy postępowania bohaterów, ocenia ich zachowania i postawy
w odniesieniu do ogólnie przyjętych zasad moralnych -
dostrzega manipulację i perswazję, wartościowanie w czytanym tekście, w tym
w satyrze -
określa funkcję środków artystycznego wyrazu
-
analizuje elementy świata przedstawionego w utworze, omawia ich funkcję
w konstrukcji utworu -
uzasadnia przynależność gatunkową różnych utworów literackich
-
uzasadnia przynależność tekstu prasowego do publicystyki
-
wyszukuje i porównuje informacje w różnych tekstach, m.in. popularnonaukowych
i naukowych -
analizuje językowe i pozajęzykowe środki perswazji w reklamie prasowej
-
odczytuje sensy przenośne i symboliczne w odbieranym tekście
MÓWIENIE
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
płynnie mówi na podany temat, starając się zachować zasady poprawności językowej i stylistycznej
-
uzasadnia własne zdanie za pomocą rzeczowych argumentów
-
dobiera środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych
i nieoficjalnych sytuacjach mówienia -
aktywnie uczestniczy w dyskusji
-
wystrzega się brutalności słownej, kłamstwa i manipulacji w wypowiedzi ustnej
-
pisze na temat, stosując funkcjonalną kompozycję logicznej wypowiedzi, polemizuje ze stanowiskiem innych, formułuje rzeczowe argumenty poparte celnie dobranymi przykładami
-
dobiera i stosuje środki językowe odpowiednio do sytuacji i odbiorcy oraz rodzaju komunikatu
-
prezentuje w dyskusji swoje stanowisko, rozwija je odpowiednio dobranymi argumentami, świadome stosuje retoryczne środki wyrazu
-
reaguje z zachowaniem zasad kultury na zjawisko brutalności słownej, kłamstwo
i manipulację -
w rozprawce dobiera odpowiednie argumenty, w których odwołuje się do kontekstu literackiego, popiera je odpowiednimi przykładami
-
pisze wywiad, wykorzystując zdobytą z różnych źródeł wiedzę na temat podjęty
w rozmowie -
opisuje dzieło malarskie z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; podejmuje próbę interpretacji tekstu kultury, np. obrazu, plakatu, grafiki
-
w tekstach własnych wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym mowę zależną
i niezależną w celu dynamizowania akcji i charakteryzowania bohatera -
recytuje tekst poetycki, interpretacje głosowo z uwzględnieniem tematu
-
ocenia recytację własną, koleżanek i kolegów i przedstawia uzasadnienie swojej oceny
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
dokonuje korekty tworzonego tekstu
-
analizuje elementy językowe w tekstach kultury (np. w reklamach, plakacie, w piosence), wykorzystując wiedzę o języku w zakresie:
– fonetyki (zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności
w wygłosie), dostrzega rozbieżności między mową a pismem– słowotwórstwa i słownictwa (wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych), zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie wzbogaca zasób własnego słownictwa
o przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., odróżnia synonimy od homonimów– fleksji (stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie partykuły nie
z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia
i odmiany)– składni (wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego
w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń
z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz dostrzega i ocenia zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych tekstu
-
interpretuje wysłuchany tekst, uwzględniając intencję jego nadawcy
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
-
płynnie czyta teksty współczesne i dawne, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania, intonacji oraz uwzględnia budowę wersyfikacyjną, a także organizację rytmiczną utworu poetyckiego
-
odczytuje tekst na poziomie przenośnym i symbolicznym
-
wartościuje zachowania i postawy bohaterów, uwzględniając motywy ich postępowania i odwołując się do ogólnie przyjętych zasad moralnych
-
ustosunkowuje się do różnych sposobów oddziaływania tekstu na odbiorcę, takich jak perswazja, manipulacja itp.
-
określa funkcję środków artystycznego wyrazu, a zwłaszcza symbolu i alegorii
-
interpretuje symbole występujące w różnych tekstach kultury
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
udowadnia swoje racje za pomocą rzeczowych argumentów ułożonych w logiczny wywód
-
aktywnie uczestniczy w dyskusji, używając środków językowych wyrażających stosunek mówiącego do przedstawianych treści i nawiązując do wypowiedzi przedmówców, podejmuje próby prowadzenia dyskusji
-
charakteryzując postać fikcyjną, ocenia i wartościuje jej zachowania i postawy
w odniesieniu do ogólnie przyjętych norm moralnych -
analizuje uczucia własne i bohaterów literackich,
-
próbuje interpretować głosowo wygłaszany tekst, m.in. przez poprawne stosowanie pauz w tekście zawierającym przerzutnie,
-
krytycznie, rzeczowo omawia oraz ocenia recytację własną i kolegów
-
pisze wypowiedzi logiczne, spójne i przejrzyste pod względem kompozycyjnym
i poprawne pod względem językowym, stylistycznym, ortograficznym oraz interpunkcyjnym -
dobierając odpowiednie słownictwo, tworzy tekst wyrażający intencje nadawcy
-
posługuje się odpowiednimi argumentami i przykładami w celu uzasadnienia własnego zdania
-
posługując się bogatym słownictwem, redaguje różne formy wypowiedzi, m.in. opowiadanie z elementami dialogu i monologu, opisu, charakterystyki, zróżnicowane stylistycznie i funkcjonalnie opisy, recenzję i notatkę (różnorodne postaci) oraz pisma użytkowe
-
odwołując się do kontekstów, tworzy rozprawkę z tezą lub hipotezą
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
wykorzystując wiedzę o języku, analizuje elementy językowe w tekstach kultury jako świadome kształtowanie warstwy stylistycznej tekstu
-
świadomie stosuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania w zakresie fonetyki, fleksji, składni, słownictwa
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
słucha i rozumie wypowiedzi kolegów i nauczyciela jako aktywny uczestnik różnych sytuacji mówienia w czasie zajęć lekcyjnych
-
odczytuje i interpretuje zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych nagrania wzorcowej recytacji
-
analizuje i wykorzystuje w nowych sytuacjach dydaktycznych informacje wybrane
z wysłuchanego tekstu
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
-
czyta różne teksty (zarówno współczesne, jak i dawne, przewidziane w programie nauczania) na poziomie dosłownym, przenośnym i symbolicznym
-
samodzielnie interpretuje teksty pisane i inne teksty kultury, uwzględniając intencję nadawcy oraz konteksty niezbędne do interpretacji
-
praktycznie wykorzystuje informacje wybrane z tekstu literackiego, popularnonaukowego, naukowego
-
krytycznie ocenia i wartościuje treści, zachowania i postawy przedstawione
w utworach w odniesieniu do systemu moralnego i etycznego
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
samodzielnie buduje spójne, logiczne, rzeczowe wypowiedzi na podany temat,
w których przedstawia własne stanowisko, lub za pomocą popartych przykładami argumentów uwzględniających różne konteksty kulturowe dowodzi przyjętych racji -
aktywnie uczestniczy w dyskusji jako dyskutant lub przewodniczący, rzeczowo przedstawia swoje stanowisko i wnioski
-
interpretuje głosowo wygłaszany z pamięci lub czytany tekst, uwzględniając funkcję zastosowanych środków stylistycznych
-
oceniając pracę innych, przedstawia krytyczną, rzeczową refleksję wynikającą
z wnikliwej analizy wykonanych zadań i erudycji polonistycznej -
pisze wypowiedzi oryginalne pod względem sposobu ujęcia tematu, w tym rozprawkę z hipotezą; wykazuje się szczególną dbałością o poprawność językową, bezbłędny zapis, logiczną kompozycję
-
tworzy oryginalne notatki, posługując się bogatym słownictwem
-
redaguje dłuższe formy wypowiedzi
-
podejmuje próby własnej twórczości literackiej
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
wykorzystując wiedzę o języku, odczytuje sensy symboliczne i przenośne w tekstach kultury jako efekt świadomego kształtowania warstwy stylistycznej wypowiedzi
-
samodzielnie poszerza wiedzę językową i wykorzystuje ją we własnych wypowiedziach
OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA
DLA KLASY 8
niedostateczny
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy 8 uniemożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń nie potrafi wykonać zadań o niewielkim poziomie trudności
dopuszczający
-
poziom umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy 8 umożliwia osiąganie celów polonistycznych
-
uczeń potrafi wykonać zadania teoretyczne i praktyczne o niewielkim poziomie trudności
dostateczny
-
poziom zdobytych umiejętności i wiadomości objętych wymaganiami edukacyjnymi klasy 8 pozwala na rozwijanie kompetencji ujętych w programie i wynikających
z podstawy programowej -
uczeń wykonuje zadania teoretyczne i praktyczne typowe o średnim poziomie trudności ujętych w programie i wynikających z podstawy programowej
dobry
-
uczeń poprawnie stosuje wiadomości i umiejętności ujęte w programie nauczania
i wynikające z podstawy programowej, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne
bardzo dobry
-
uczeń sprawnie się posługuje zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne ujęte w programie nauczania i wynikające
z podstawy programowej, potrafi zastosować poznaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów w nowych sytuacjach
celujący
-
uczeń biegle się posługuje zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami
w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych objętych programem nauczania i wynikających z podstawy programowej, proponuje rozwiązania nietypowe; jest twórczy, rozwija własne uzdolnienia
SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA
DLA ABSOLWENTA SZKOŁY PODSTAWOWEJ
Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczającą.
Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
rozumie większość poleceń
-
uważnie słucha wypowiedzi kolegów i nauczyciela, wyraża prośbę o powtórzenie wypowiedzi
-
słucha nagrania wzorcowej recytacji
-
mówi na temat najważniejszych treści wysłuchanego utworu
-
rozpoznaje typowe fragmenty informacyjne i perswazyjne w wysłuchanym tekście
-
rozpoznaje emocje towarzyszące osobie wypowiadającej się, rozumie ogólny sens jej wypowiedzi
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
-
czyta teksty współczesne i dawne, w tym pisane gwarą1
-
wskazuje w tekstach archaizmy i wyrazy należące do gwar, odszukuje ich znaczenie w przypisach
-
odczytuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę, fotografię) na poziomie dosłownym, na poziomie krytycznym z pomocą nauczyciela i rówieśników określa temat utworu i poruszony problem, odnosi się do wybranych kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego
-
rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym, argumentacyjnym, wskazuje
w tekście argumentacyjnym tezę, argument i przykłady -
rozpoznaje w tekście najważniejsze informacje, opinie i fakty
-
rozróżnia fikcję i kłamstwo
-
wie, czym są perswazja, sugestia, ironia, rozpoznaje je w typowych tekstach i sytuacjach
-
zauważa wybrane elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim
-
wskazuje nadawcę i adresata wypowiedzi
-
dostrzega i krótko omawia główne motywy postępowania bohaterów
-
odczytując sens utworu, dostrzega wartości, takie jak przyjaźń, wierność, patriotyzm;
-
czyta utwory liryczne i dostrzega cechy liryki jako rodzaju literackiego
-
zna gatunki należące do liryki: sonet, pieśń, tren, hymn, fraszka
-
odróżnia osobę mówiącą w wierszu od autora tekstu, bohatera utworu od podmiotu lirycznego
-
wymienia środki wyrazu artystycznego wypowiedzi: epitet, uosobienie, ożywienie, neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm – potrafi je wskazać
z pomocą nauczyciela -
dostrzega obrazy poetyckie w utworze, potrafi krótko je opisać
-
czyta utwory epickie i zna cechy epiki jako rodzaju literackiego, wymienia gatunki należące do epiki – opowiadanie, powieść (i jej odmiany), legendę, baśń, przypowieść (parabolę), mit, nowelę, bajkę pamiętnik, dziennik, fantasy, epopeję
-
zna elementy rytmizujące wypowiedź – wers, rym, strofa, refren
-
wymienia elementy konstrukcyjne świata przedstawionego w utworze
-
wskazuje w utworze bohaterów głównych i drugoplanowych, wątek główny i poboczny, omawia zdarzenia wchodzące w skład akcji utworu
-
odróżnia narratora od autora tekstu i bohatera utworu
-
rozróżnia narrację pierwszo- i trzecioosobową
-
rozpoznaje w tekście epickim fragmenty opowiadania i opisu
-
wskazuje tytuł, podtytuł, motto, puentę, punkt kulminacyjny
-
zna cechy komiksu, piosenki
-
odróżnia dramat od innych rodzajów literackich, wskazuje elementy dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog; zna podział dramatu na tragedię, komedię i dramat właściwy
-
czyta scenariusze, rozumiejąc ich specyficzną budowę i treść
-
potrafi zakwalifikować znane mu teksty jako baśń, bajkę, legendę, mit, nowelę, pamiętnik, dziennik, balladę i satyrę
-
posługuje się spisem treści, cytatem z poszanowaniem praw autorskich
-
odróżnia tekst literacki od naukowego i popularnonaukowego, z pomocą nauczyciela wyszukuje najważniejsze informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym
-
wymienia gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż
-
z pomocą nauczyciela wskazuje symbole i alegorie w omawianych tekstach kultury
-
zna terminy adaptacja filmowa i adaptacja teatralna
-
wymienia osoby uczestniczące w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator, scenarzysta, kostiumolog)
-
zauważa najważniejsze związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury
-
wspólnie z innymi dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji zjawisk społecznych w ramach różnych projektów grupowych
-
wie, czym jest aforyzm i anegdota
-
z pomocą nauczyciela wskazuje w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy, wyliczenia, wykrzyknienia
-
identyfikuje styl oficjalny, nieoficjalny (potoczny), urzędowy (mówiony i pisany)
i artystyczny
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
pisze na temat, stara się zachować poprawność językową, ortograficzną i interpunkcyjną tekstu
-
zna najważniejsze zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego i wielokrotnie złożonego, stara się je stosować w praktyce, popełnione błędy nie uniemożliwiają zrozumienia całości tekstu,
-
układa tekst o trójdzielnej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, stosuje cytat
-
stara się o estetyczny zapis wypowiedzi
-
sporządza w różnych formach notatkę dotyczącą wysłuchanej wypowiedzi
-
redaguje zrozumiałe ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia, gratulacje, dedykację, uwzględniając w nich najważniejsze, niezbędne elementy oraz właściwy zapis graficzny
-
tworzy plan dłuższej wypowiedzi
-
formułuje treść sms-a, e-maila, starając się o ich poprawny zapis ortograficzny, dodaje komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
-
streszcza, skraca tekst (w tym tekst popularnonaukowy), poprawnie przytaczając większość zagadnień
-
pisze schematyczny opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny
-
tworzy krótką wypowiedź o charakterze argumentacyjnym
-
w rozprawce z pomocą nauczyciela formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, odróżnia przykład od argumentu, wnioskuje, stara się stosować właściwe rozprawce słownictwo
-
pisze proste opowiadanie odtwórcze i twórcze; wie, jak umieścić dialog w tekście
-
stosuje narrację pierwszo- i trzecioosobową
-
opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje wybrane cechy bohaterów literackich i rzeczywistych
-
pisze swój życiorys, CV, a z pomocą nauczyciela podanie i list motywacyjny we własnej sprawie
-
przygotowuje prosty wywiad, zachowując jego układ (pytania – odpowiedzi)
-
opisuje elementy dzieła malarskiego, grafiki, plakatu, rzeźby, fotografii, wykorzystuje
w nich z pomocą nauczyciela podane konteksty -
wspólnie z innymi uczniami pisze scenariusz na podstawie dzieła literackiego lub twórczy, zapisuje w nim dialogi
-
pisze prostą, schematyczną recenzję książki/filmu/przedstawienia
-
mówi na temat
-
wyraża swoje zdanie i umie je krótko, ale logicznie uzasadnić
-
w tekstach mówionych zachowuje poprawność akcentowania wyrazów i zdań, dba
o poprawną wymowę, nie popełnia wielu rażących błędów językowych, jego wypowiedź jest komunikatywna -
wygłasza krótki monolog, podejmuje próbę wygłaszania przemówienia oraz próby uczestniczenia w dyskusji
-
wygłasza z pamięci tekst poetycki
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
zna podstawowe zasady ortograficzne (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków, wielka i mała litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości spółgłosek) i najważniejsze wyjątki od nich, stara się stosować je
w praktyce, w razie problemów korzysta ze słownika ortograficznego
-
wie, czym jest błąd językowy, stara się stosować podstawowe zasady poprawności językowej, a w razie wątpliwości korzysta ze słowników, przede wszystkim słownika języka polskiego, słownika poprawnej polszczyzny oraz słownika frazeologicznego
-
ma podstawową wiedzę (stosuje ją w praktyce samodzielnie lub z niewielką pomocą)
z zakresu gramatyki języka polskiego:
– fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne (np. w parach p-b, t-d itd.), ustne, nosowe, twarde i miękkie; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności i uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności w wygłosie, dostrzega rozbieżności między mową a pismem,
– słowotwórstwa i słownictwa – wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów i rozpoznaje je na przykładach omawianych na lekcji, rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych, zna typy skrótów i skrótowców oraz stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, zna i rozumie znaczenie wybranych przysłów, powiedzeń, frazeologizmów itp., z pomocą nauczyciela odróżnia synonimy, antonimy, homonimy, rozpoznaje wyrazy rodzime i zapożyczone, zna pojęcia treść i zakres wyrazu, język ogólnonarodowy, gwara, dialekt,
– fleksji – rozpoznaje na typowych przykładach części mowy: odmienne – rzeczownik
(z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany, czasownik w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje), potrafi je odmieniać, w wyrazach oddziela temat od końcówki; rozpoznaje na typowych przykładach nieodmienne części mowy – przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek), stara się stosować wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy, zna imiesłowy, z pomocą nauczyciela wyjaśnia zasady ich tworzenia i odmiany,– składni – rozpoznaje na typowych przykładach części zdania: podmiot, orzeczenie, przydawkę, dopełnienie, okolicznik, rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu pojedynczym, a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym, przy pomocy nauczyciela wskazuje człon nadrzędny i podrzędny, wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, rozpoznaje zdania bezpodmiotowe, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie, sporządza wykresy typowych zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w typowych zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi wymienić i określić na łatwych przykładach rodzaje zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie i podrzędnie), odróżnia zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące, stosuje je w swoich wypowiedziach
-
zna i próbuje stosować normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
-
wie, czym są manipulacja i prowokacja językowa
-
zna językowe sposoby osiągania porozumienia, intuicyjnie je stosuje
Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dopuszczającą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
świadomie uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej przez uważne słuchanie wypowiedzi innych jej uczestników, rozumie większość wypowiedzi, reaguje na wypowiedzi kolegów i nauczyciela, m.in. prosi o ich powtórzenie, wyjaśnienie
-
określa tematykę wysłuchanego utworu, ocenia wartość wysłuchanego tekstu, wybiera
z wysłuchanego tekstu potrzebne informacje -
rozróżnia teksty o charakterze informacyjnym i perswazyjnym
-
podejmuje próby rozpoznania intencji nadawcy wysłuchanego utworu, w tym aluzję, sugestię, manipulację
-
rozpoznaje w typowych tekstach i sytuacjach komizm, kpinę i ironię jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE UTWORÓW LITERACKICH I ODBIÓR TEKSTÓW KULTURY
-
podejmuje próby samodzielnego odczytania różnych tekstów współczesnych i dawnych na poziomie przenośnym, podejmuje próby odczytania ich w różnych kontekstach
-
rozumie znaczenie archaizmów i wyrazów należących do gwar obecnych w tekstach literackich lub odszukuje ich znaczenie w przypisach
-
odczytuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę, fotografię) na poziomie dosłownym i przenośnym, przy niewielkiej pomocy określa temat utworu i poruszony problem, odnosi się do najważniejszych kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego
-
zauważa i rozumie podstawowe emocje oraz argumenty zawarte w wypowiedziach,
a także tezę, argumenty i przykłady w wypowiedzi -
samodzielnie wskazuje najważniejsze informacje zawarte w tekście, przytacza opinie
-
odróżnia opinię od faktu, fikcję od kłamstwa oraz fikcję od rzeczywistości, rozumie znaczenie terminów realizm i fantastyka
-
dostrzega w analizowanym tekście perswazję, sugestię, ironię i nieskomplikowane aluzje
-
wskazuje elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim, rozumie sytuację, w jakiej znajdują się bohaterowie
-
identyfikuje nadawcę i adresata wypowiedzi i określa ich główne cechy
-
dostrzega i omawia główne motywy postępowania bohaterów
-
identyfikuje w tekście poetyckim cechy liryki
-
rozróżnia takie gatunki liryczne, jak pieśń, hymn, sonet, tren, fraszka
-
charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu i bohatera wiersza, nie utożsamia ich z autorem
-
wskazuje środki wyrazu artystycznego wypowiedzi: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm
-
wyodrębnia w tekście obrazy poetyckie i omawia sposób obrazowania
-
odróżnia cechy gatunkowe noweli, powieści (i jej gatunków), opowiadania, legendy, baśni, przypowieści (paraboli), mitu, bajki, pamiętnika, dziennika, fantasy, epopei
-
identyfikuje elementy świata przedstawionego w utworze
-
omawia fabułę, odróżnia fabułę utworu od akcji
-
analizuje funkcję podtytułu, motta, puenty, punktu kulminacyjnego w utworach
-
omawia i analizuje elementy komiksu, piosenki
-
określa rodzaj narracji w tekście (pierwszoosobowa, trzecioosobowa)
-
wyodrębnia w tekście epickim fragmenty opowiadania i opisu
-
rozpoznaje cechy dramatu jako rodzaju literackiego w tekście, stosuje w praktyce słownictwo dotyczące dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog, zna najważniejsze cechy tragedii komedii i dramatu właściwego, potrafi zakwalifikować typowe utwory dramatyczne do poszczególnych rodzajów dramatu
-
czyta z podziałem na role i ze zrozumieniem dialogi ze scenariuszy, rozumie budowę
i treść dramatu -
podaje przykłady utworów należących do literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki
-
wskazuje w balladzie i satyrze elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
-
wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym, indeksie i przypisach, wykorzystuje do pracy spis treści
-
wyszukuje i zapisuje cytaty z poszanowaniem praw autorskich, sporządza prosty przypis
-
wymienia i rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż
-
analizuje proste symbole i alegorie występujące w poznanych tekstach kultury
-
rozpoznaje adaptację filmową i teatralną, wie, czym się one różnią od oryginalnego tekstu
-
określa rolę osób uczestniczących w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator, scenarzysta, producent, operator, dźwiękowiec, rekwizytor, inspicjent, sufler, statysta, oświetleniowiec, kostiumolog)
-
dostrzega związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury (np. obrazem, plakatem, dziełem muzycznym, rzeźbą)
-
wspólnie z innymi lub samodzielnie dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji wybranych zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów grupowych
-
rozpoznaje aforyzm i anegdotę
-
w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) zauważa elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy wyliczenia, wykrzyknienia
-
rozpoznaje językowe i pozajęzykowe środki perswazji, np. w reklamie prasowej
-
dostrzega funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
-
rozpoznaje na typowych przykładach styl oficjalny, nieoficjalny (potoczny), urzędowy (mówiony i pisany) i artystyczny
-
potrafi nazwać, pejzaż, portret, scenę rodzajową, martwą naturę
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
pisze na temat, starając się zachować przejrzystą kompozycję logicznej i spójnej wypowiedzi, pisze teksty zrozumiałe i klarowne, wyraża opinię i podaje argumenty na poparcie własnego stanowiska
-
wykazuje dbałość o poprawność językową, stylistyczną, ortograficzną i interpunkcyjną tekstu, zna najważniejsze zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego
i wielokrotnie złożonego, stara się je stosować w praktyce -
układa tekst o trójdzielnej kompozycji, stosuje akapity, dba o spójne nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi
-
wykazuje dbałość o estetykę zapisu
-
sporządza w różnych formach notatkę dotyczącą treści przeczytanego tekstu
-
redaguje ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia, gratulacje, dedykację, uwzględniając w nich z reguły wszystkie elementy i właściwy zapis graficzny
-
tworzy plan ramowy i szczegółowy dłuższej wypowiedzi
-
formułuje treść sms-a, e-maila, stosując poprawny zapis ortograficzny, dodaje poprawny komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
-
streszcza, skraca, parafrazuje tekst (w tym tekst naukowy i popularnonaukowy), poprawnie i samodzielnie przytaczając większość zagadnień
-
pisze opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny, zgodnie z cechami gatunkowymi tekstów
-
tworzy krótką wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, w rozprawce formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, dobiera przykłady do argumentów, podejmuje próbę wnioskowania, stosuje właściwe rozprawce słownictwo, rozróżnia rozprawkę z tezą od rozprawki z hipotezą
-
pisze opowiadanie odtwórcze i twórcze; umieszcza dialog w tekście
-
stosuje, w zależności od potrzeb tworzonego przez niego tekstu, narrację pierwszo- lub trzecioosobową
-
w tekstach własnych wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji, opis przeżyć, charakterystykę
-
opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje najważniejsze cechy bohaterów literackich i rzeczywistych
-
samodzielnie pisze swój życiorys, CV, podanie i list motywacyjny we własnej sprawie
-
przeprowadza i zapisuje wywiad, stosuje właściwy zapis graficzny
-
opisuje dzieło malarskie, grafikę, plakat, rzeźbę, fotografię z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje wybrane sensy przenośne w różnych tekstach kultury
-
pisze prosty scenariusz na podstawie dzieła literackiego lub twórczy, zapisuje w nim dialogi i didaskalia
-
pisze schematyczną recenzję książki/filmu/przedstawienia, uwzględniając w niej swoją opinię
-
płynnie mówi na podany temat, starając się zachować zasady poprawności językowej
i stylistycznej -
wyraża swoje zdanie i umie je logicznie uzasadnić, odnosi się do cudzych poglądów
i poznanych idei -
zna zasady poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów i zdań, zna wyjątki w akcentowaniu wyrazów
-
wygłasza poprawny monolog, krótkie przemówienie, stara się uczestniczyć w dyskusji
-
uczestniczy w dyskusji zgodnie z zasadami kultury
-
rozróżnia środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych
i nieoficjalnych sytuacjach mówienia -
zna i stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia, stosuje zasady etykiety językowej i przestrzega zasad etyki mowy
-
dostrzega zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
-
recytuje z pamięci tekst poetycki, podejmuje próbę interpretacji głosowej
z uwzględnieniem tematu i wyrażanych emocji -
uczestniczy w omówieniu recytacji własnej, koleżanek i kolegów
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
zna zasady ortograficzne (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków, wielka i małą litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości głosek) i wyjątki od nich, stosuje je w praktyce, w razie problemów korzysta ze słownika ortograficznego
-
dostrzega większość błędów językowych, korzysta z różnych źródeł, by je skorygować
-
stosuje w tworzonych tekstach podstawową wiedzę językową z zakresu fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni
-
ma podstawową wiedzę i stosuje ją w praktyce na typowych przykładach z zakresu:
– fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe, twarde i miękkie; wskazuje upodobnienia pod względem dźwięczności i uproszczenia grup spółgłoskowych, utratę dźwięczności w wygłosie w poznanych przykładach, dostrzega rozbieżności między mową a pismem i zgodnie z tym zapisuje wyrazy, w których rozbieżności te występują,
– słowotwórstwa i słownictwa – wie, czym są wyraz podstawowy i pochodny, podstawa słowotwórcza, formant, rdzeń, rodzina wyrazów i rozpoznaje je na typowych przykładach; rozumie różnicę między wyrazem pokrewnym
a bliskoznacznym, dostrzega zróżnicowanie formantów pod względem ich funkcji, rozumie różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, odróżnia typy wyrazów złożonych, zna typy skrótów i skrótowców i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, stosuje w swoich wypowiedziach przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy itp., potrafi podać przykłady synonimów, homonimów, antonimów, wskazuje wyrazy rodzime i zapożyczone; rozumie różnice między treścią a zakresem wyrazu, w parze wyrazów potrafi wskazać wyraz o bogatszej treści
i mniejszym zakresie, a także o uboższej treści i większym zakresie, wyjaśnia pojęcia: język ogólnonarodowy, gwara, dialekt,– fleksji – rozpoznaje części mowy: odmienne – rzeczownik (z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany, czasownik w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje), potrafi je odmieniać, oddziela temat od końcówki w wyrazach, w których występują oboczności; rozpoznaje nieodmienne części mowy – przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne
i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek), stara się stosować wiedzę
o częściach mowy w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy, rozpoznaje imiesłowy, zna zasady ich tworzenia i odmiany,– składni – rozpoznaje części zdania: podmiot, orzeczenie, przydawkę, dopełnienie, okolicznik, rozpoznaje związki wyrazów w zdaniu pojedynczym, a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym, wskazuje człon nadrzędny
i podrzędny, wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone
i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie, sporządza wykresy zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w typowych zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi wymienić i określić na typowych przykładach typy zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie i podrzędnie), w swoich wypowiedziach stosuje zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące-
zna i stosuje znane mu normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
-
rozpoznaje i analizuje wybrane przykłady manipulacji i prowokacji językowej
-
zna i świadomie stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia
Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dostateczną oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
uważnie słucha i rozumie wypowiedzi kolegów i nauczyciela, żywo reaguje na wypowiedzi kolegów i nauczyciela, m.in. prosi o ich powtórzenie, uzupełnienie, wyjaśnienie
-
słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz dostrzega środki wyrazu artystycznego tekstu
-
wskazuje w tekstach treści informacyjne i perswazyjne
-
analizuje i rozpoznaje intencję nadawcy wysłuchanego utworu, w tym aluzję, sugestię, manipulację
-
rozpoznaje komizm, kpinę i ironię jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
-
samodzielnie odczytuje większość tekstów współczesnych i dawnych na poziomie przenośnym, a w ich odczytaniu odnosi się do różnych kontekstów czyta płynnie, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania i intonacji
-
rozumie znaczenie archaizmów i wyrazów należących do gwar obecnych w tekstach literackich, odszukuje ich znaczenie w przypisach
-
interpretuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę, fotografię) na poziomie dosłownym i przenośnym, określa temat utworu i różnorakie poruszone w nim problemy, interpretuje tytuł utworu, odnosi się do najważniejszych kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego
-
rozumie i omawia podstawowe emocje oraz argumenty zawarte w wypowiedziach, a także tezę, argumenty i przykłady w wypowiedzi
-
odczytuje informacje zawarte w tekście, przytacza i sensownie komentuje opinie
-
odróżnia opinię od faktu, fikcję od kłamstwa, fikcję od rzeczywistości w tekstach literackich i dziennikarskich, stosuje te rozróżnienia w praktyce, płynnie stosuje terminy: realizm i fantastyka
-
analizuje w tekście manipulację, perswazję, sugestię, ironię, aluzję, nazywa je
-
omawia elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim, rozumie sytuację, w jakiej się znajdują bohaterowie
-
charakteryzuje nadawcę i adresata wypowiedzi
-
dostrzega i wyjaśnia motywy postępowania bohaterów, ocenia ich zachowania i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych zasad moralnych
-
omawia w tekście poetyckim cechy liryki
-
identyfikuje utwory należące do takich gatunków lirycznych,jak pieśń, hymn, tren, sonet, fraszka; wskazuje ich cechy
-
charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu i bohatera wiersza (jej sytuację, uczucia i stany), nie utożsamiając ich z autorem
-
przytacza środki wyrazu artystycznego wypowiedzi: neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm, określa ich funkcje w tekście
-
podejmuje próby interpretacji obrazów poetyckich
-
odróżnia i omawia cechy gatunkowe noweli, powieści (i jej gatunków), opowiadania, legendy, baśni, przypowieści (paraboli), mitu, bajki, pamiętnika, dziennika, epopei
-
przedstawia i analizuje elementy świata przedstawionego w utworze, omawia ich funkcję w konstrukcji utworu
-
omawia wpływ rodzaju narracji na kształt utworu
-
w komiksach, piosenkach i innych tekstach kultury popularnej znajduje nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych
-
wyodrębnia w tekście epickim fragmenty np. charakterystyki pośredniej i bezpośredniej, opisu przeżyć, tekstów użytkowych
-
wymienia cechy dramatu jako rodzaju literackiego, stosuje w praktyce słownictwo dotyczące dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog, zna cechy tragedii komedii i dramatu właściwego, potrafi zakwalifikować utwory dramatyczne do poszczególnych rodzajów dramatu
-
interpretuje głosowo dialogi ze scenariuszy, rozumie budowę i treść dramatu
-
omawia cechy literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki
-
omawia w balladzie i satyrze elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
-
wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym, indeksie i przypisach
-
wykorzystuje do pracy spis treści, wyszukuje i zapisuje cytaty z poszanowaniem praw autorskich, sporządza przypis, wyszukuje i porównuje informacje w różnych tekstach, m.in. popularnonaukowych i naukowych
-
dostrzega różnice stylu i intencji między tekstem literackim, naukowym
i popularnonaukowym, wyszukuje w nich potrzebne informacje -
wymienia i rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż, podaje cechy tych gatunków, uzasadnia przynależność tekstu prasowego do publicystyki
-
analizuje i podejmuje próby odczytania symboli i alegorii występujących w poznanych tekstach kultury
ocenia adaptację filmową i teatralną, muzyczną i inne; krytycznie wypowiada się na jej temat, odwołując się do jej struktury i treści
-
analizuje związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury (np. obrazem, plakatem, dziełem muzycznym, rzeźbą)
-
samodzielnie dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji wybranych zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów grupowych
-
interpretuje aforyzm i anegdotę
-
w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) zauważa elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy wyliczenia, wykrzyknienia; analizuje wybrane z nich
-
analizuje i omawia językowe i pozajęzykowe środki perswazji, np. w reklamie
-
analizuje funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
-
wyróżnia w tekście cechy stylu oficjalnego, nieoficjalnego (potocznego), urzędowego (mówionego i pisanego) i artystycznego
-
interpretuje pejzaż, portret, scenę rodzajową, martwą naturę; wie, czym się różnią, dostrzega ważne elementy i wybrane konteksty dzieła malarskiego
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
pisze na temat, stosując przejrzystą kompozycję logicznej wypowiedzi, polemizuje ze stanowiskiem innych, formułuje rzeczowe argumenty poparte przykładami
-
zachowuje poprawność językową, stylistyczną, ortograficzną i interpunkcyjną tworzonego tekstu, stosuje najważniejsze zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego
i wielokrotnie złożonego, pisze przeważnie teksty wyczerpujące temat, zrozumiałe, klarowne -
układa tekst o trójdzielnej kompozycji z uwzględnieniem akapitów, stosuje cytat i potrafi go wprowadzić do tekstu, pamiętając o cudzysłowie oraz nawiązaniu, dba o spójne nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi, w tym w przemówieniu
-
zachowuje estetykę zapisu
-
dobiera formę notatki dotyczącej wysłuchanej wypowiedzi do własnych potrzeb
-
redaguje poprawne ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia, gratulacje, dedykację, apel, uwzględniając w nich wszystkie elementy i właściwy zapis graficzny
-
tworzy plan ramowy i szczegółowy dłuższej wypowiedzi, uwzględniając w nim najważniejsze zagadnienia, zgodnie z funkcją tworzonego tekstu
-
formułuje treść sms-a, e-maila, stosując poprawny zapis ortograficzny; dodaje poprawny komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
-
streszcza, skraca, parafrazuje tekst (w tym tekst naukowy i popularnonaukowy), poprawnie i samodzielnie przytaczając większość zagadnień, zgodnie z funkcją skracanego czy przekształcanego tekstu
-
pisze poprawne opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny, dziennik, pamiętnik, zgodnie z cechami gatunkowymi tekstów i funkcją tekstu
-
tworzy wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, w rozprawce formułuje tezę, hipotezę oraz argumenty, samodzielnie podaje przykłady do argumentów, wnioskuje, stosuje właściwe rozprawce słownictwo
-
w opowiadaniu odtwórczym i twórczym stosuje elementy charakterystyki pośredniej, wprowadza realia epoki w tekście odwołującym się do minionych epok
-
stosuje, w zależności od potrzeb tworzonego przez niego tekstu, narrację pierwszo- lub trzecioosobową
-
w tekstach własnych swobodnie wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji, opis przeżyć wewnętrznych, mowę zależną i niezależną w celu dynamizowania akcji i charakteryzowania bohatera
-
opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje cechy bohaterów literackich i rzeczywistych
-
posługuje się stylem urzędowym, samodzielnie pisze swój życiorys, CV, podanie i list motywacyjny
-
przeprowadza i zapisuje wywiad, stosuje w nim właściwy zapis graficzny, stara się formułować ciekawe pytania, wykorzystuje zdobytą z różnych źródeł wiedzę na temat podjęty w rozmowie
-
opisuje dzieło malarskie, grafikę, plakat, rzeźbę, fotografię z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje sensy przenośne w wybranych tekstach kultury, podejmuje próbę interpretacji tekstu kultury, np. obrazu, plakatu, grafiki
-
pisze scenariusz na podstawie dzieła literackiego lub twórczy, zapisuje w nim dialogi
i didaskalia -
pisze recenzję książki/filmu/przedstawienia, uwzględniając w niej swoją opinię oraz podstawowe słownictwo związane z dziedziną recenzowanego zjawiska
-
wyraża swoje zdanie i umie je logicznie uzasadnić, odnosi się do cudzych poglądów
i poznanych idei -
stosuje się do zasad poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów
i zdań, zna i stosuje wyjątki w akcentowaniu wyrazów -
wygłasza poprawny monolog, przemówienie, aktywnie uczestniczy w dyskusji
-
prezentuje wdyskusji swoje stanowisko, rozwija je odpowiednio dobranymi argumentami, świadome stosuje retoryczne środki wyrazu
-
uczestniczy w dyskusji zgodnie z zasadami kultury, logicznie formułuje argumenty
-
potrafi zastosować środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych
i nieoficjalnych sytuacjach mówienia -
zna i stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia, zasady etykiety językowej
i przestrzega zasad etyki mowy -
reaguje z zachowaniem zasad kultury na zjawisko brutalności słownej, kłamstwo
i manipulację -
recytuje z pamięci tekst poetycki, interpretując go z uwzględnieniem tematu i wyrażanych emocji
-
ocenia recytację własną, koleżanek i kolegów i przedstawia uzasadnienie swojej oceny
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
sprawnie stosuje w praktyce zasady ortograficzne (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków, wielka i mała litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości głosek), w razie wątpliwości korzysta ze słownika ortograficznego
-
koryguje błędy językowe w tworzonym przez siebie tekście, analizuje i porównuje przy tym wiedzę z różnych źródeł informacji
-
analizuje elementy językowe w tekstach kultury (np. w reklamach, plakacie, piosence), wykorzystując wiedzę o języku w zakresie fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni
-
ma wiedzę, którą stosuje w praktyce, z zakresu:
– fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe, twarde, miękkie; wskazuje upodobnienia pod względem dźwięczności i uproszczenia grup spółgłoskowych, zjawiska utraty dźwięczności w wygłosie, dostrzega rozbieżności między mową a pismem i zgodnie
z tym zapisuje wyrazy, w których te rozbieżności występują,– słowotwórstwa i słownictwa – rozpoznaje wyraz podstawowy i pochodny, podstawę słowotwórczą, formant, rdzeń, tworzy rodzinę wyrazów; odróżnia wyraz pokrewny od bliskoznacznego, stosuje poprawnie formanty do tworzenia wyrazów pochodnych, umie je nazwać, rozpoznaje wyrazy złożone słowotwórczo, wskazuje różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów; zna typy skrótów i skrótowców
i stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie, świadomie stosuje w swoich wypowiedziach popularne przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy we właściwym kontekście itp., rozróżnia synonimy, homonimy, antonimy, wskazuje wyrazy rodzime
i zapożyczone; wyjaśnia różnice między treścią a zakresem wyrazu, różnicuje wyrazy ze względu na ich treść i zakres, odróżnia język ogólnonarodowy od gwary i dialektu,– fleksji – nazywa i odmienia odmienne części mowy: rzeczownik (z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany, czasownik w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje); oddziela temat od końcówki, także w wyrazach, w których występują oboczności; nazywa nieodmienne części mowy: przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek, wykrzyknik); stosuje wiedzę o częściach mowy w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy; tworzy i odmienia imiesłowy,
– składni – rozpoznaje i nazywa części zdania: podmiot (i jego rodzaje: gramatyczny, logiczny, szeregowy i domyślny), orzeczenie (odróżnia orzeczenie czasownikowe od imiennego), przydawkę, dopełnienie, okolicznik (czasu, miejsca, sposobu, przyczyny, celu); nazywa związki wyrazów w zdaniu pojedynczym (w tym rozpoznaje wyraz nadrzędny i podrzędny), a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym, wskazuje człon nadrzędny i podrzędny; wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie; dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną
i odwrotnie, sporządza wykresy zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi określić typy zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie
i podrzędnie), a także rozpoznać rodzaje zdań złożonych współrzędnie (łącznie, rozłącznie, przeciwstawnie i wynikowo) i podrzędnie (przydawkowe, dopełnieniowe, okolicznikowe, podmiotowe i orzecznikowe); w swoich wypowiedziach stosuje zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące-
świadomie stosuje znane mu normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
-
analizuje przykłady manipulacji i prowokacji językowej, nie poddaje się im
-
zna językowe sposoby osiągania porozumienia, świadomie je stosuje
Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę dobrą oraz:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
aktywnie słucha i rozumie wypowiedzi kolegów i nauczyciela jako uczestnik różnych sytuacji mówienia w czasie zajęć lekcyjnych, analizuje treść i kompozycję wypowiedzi innych, poprawność językową i stylistyczną
-
słucha nagrań recytacji utworów poetyckich i prozatorskich oraz ocenia zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych tekstu
-
interpretuje wysłuchany tekst, uwzględniając intencję jego nadawcy, w tym aluzję, sugestię, manipulację
-
analizuje i omawia w wysłuchanych utworach elementy komizmu, kpiny i ironii jako wyraz intencji wypowiedzi
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
-
samodzielnie odczytuje teksty współczesne i dawne na poziomie przenośnym
i symbolicznym, interpretuje je w różnych kontekstach, czyta płynnie, stosując się do zasad poprawnej interpunkcji, akcentowania i intonacji oraz uwzględnia budowę wersyfikacyjną, a także organizację rytmiczną utworu poetyckiego -
rozumie znaczenie archaizmów i wyrazów należących do gwar obecnych w tekstach literackich, odszukuje ich znaczenie w przypisach lub innych źródłach, odróżnia archaizm od archaizacji
-
analizuje tekst literacki i inne dzieła sztuki (np. obraz, rzeźbę, grafikę) na poziomie dosłownym, przenośnym i symbolicznym, określa temat utworu i poruszone problemy, ustosunkowuje się do nich, dąży do zrozumienia ich złożoności i niejednoznaczności, samodzielnie interpretuje tytuł utworu, odnosi się do kontekstów, np. biograficznego, historycznego, kulturowego
-
zauważa, rozumie i omawia emocje oraz argumenty zawarte w wypowiedziach, a także tezę, argumenty i przykłady w wypowiedzi, polemizuje z nimi
-
interpretuje informacje zawarte w tekście, przytacza i komentuje opinie, odnosząc się do nich
-
odróżnia prawdę od prawdopodobieństwa, wskazuje elementy biograficzne
i autobiograficzne w dziełach literackich, odróżnia je od wspomnień i pamiętnika lub dziennika; płynnie stosuje terminy realizm i fantastyka -
ustosunkowuje się do różnych sposobów oddziaływania tekstu na odbiorcę, takich jak perswazja, sugestia, ironia, aluzja, wartościowanie, manipulacja itp., płynnie stosuje ww. terminy
-
całościowo omawia elementy tragizmu i komizmu w dziele literackim, rozumie złożone sytuacje, w jakich znajdują się bohaterowie
-
szczegółowo charakteryzuje nadawcę i adresata wypowiedzi, podaje odpowiednie fragmenty tekstu na potwierdzenie swych ustaleń
-
dostrzega i wyjaśnia złożone motywy postępowania bohaterów, wartościuje ich zachowania i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych zasad moralnych, stara się unikać prostych, jednoznacznych ocen
-
wskazuje w tekstach cechy typowe dla liryki, epiki czy dramatu, cechy gatunkowe takich tekstów, jak pieśń, hymn, sonet, tren, fraszka
-
charakteryzuje osobę mówiącą w wierszu i bohatera wiersza (jej sytuację, uczucia i stany), podaje odpowiednie fragmenty tekstu na potwierdzenie swych ustaleń
-
analizuje środki stylistyczne, takie jak neologizm, prozaizm, eufemizm, inwokację, pytanie retoryczne, apostrofę, anaforę, porównanie, porównanie homeryckie, archaizację, kolokwializm, określa ich funkcje w tekście i wpływ na kształt i wymowę utworu
-
wnikliwie omawia obrazy poetyckie obecne w tekście
-
odróżnia i omawia cechy gatunkowe noweli, powieści (i jej gatunków), opowiadania, legendy, baśni, przypowieści (paraboli), mitu, bajki, pamiętnika, dziennika, fantasy, epopei, podaje odpowiednie fragmenty tekstu na potwierdzenie swych ustaleń
-
przedstawia i szczegółowo analizuje elementy świata przedstawionego w utworze, omawia ich funkcję w konstrukcji utworu
-
stosuje w praktyce słownictwo dotyczące dramatu: akt, scena, tekst główny, didaskalia, monolog (w tym monolog wewnętrzny) i dialog, zna cechy tragedii, komedii i dramatu właściwego, potrafi zakwalifikować utwory dramatyczne do poszczególnych rodzajów dramatu, odróżnia dramat od inscenizacji i adaptacji
-
proponuje własną interpretację głosową dialogów ze scenariuszy, rozumie budowę i treść dramatu
-
omawia cechy literatury dydaktycznej, podaje przykłady utworów należących do literatury dydaktycznej, wymienia cechy bajki
-
wskazuje, jaką funkcję pełnią w balladzie i satyrze elementy typowe dla różnych rodzajów literackich
-
wyszukuje informacje w tekście popularnonaukowym, naukowym, publicystycznym, indeksie i przypisach; wykorzystuje do pracy spis treści, wyszukuje i zapisuje cytaty
z poszanowaniem praw autorskich, sporządza przypis, wyszukuje i porównuje informacje w różnych tekstach, m.in. popularnonaukowych i naukowych – używa ich do własnych celów -
ma świadomość różnic stylu i intencji między tekstem literackim, naukowym, popularnonaukowym i publicystycznym
-
wymienia i rozpoznaje gatunki dziennikarskie: wywiad, felieton, artykuł, reportaż; podaje cechy tych gatunków, uzasadnia przynależność tekstu prasowego do publicystyki; w wypowiedziach świadomie i konsekwentnie stosuje nazwy gatunków publicystycznych; wie, czym publicystyka różni się od literatury
-
analizuje i interpretuje symbole i alegorie występujące w tekstach kultury, określa ich funkcje
-
wie, czym się różni adaptacja od oryginalnego tekstu; analizuje zamysł pisarza i twórców adaptacji
-
określa i ocenia rolę osób uczestniczących w procesie powstawania przedstawienia teatralnego oraz filmu (reżyser, aktor, scenograf, charakteryzator, scenarzysta, producent, operator, dźwiękowiec, rekwizytor, inspicjent, sufler, statysta, oświetleniowiec, kostiumolog)
-
wnikliwie, korzystając z różnych źródeł informacji, analizuje związki między dziełem literackim a innym tekstem kultury (np. obrazem, plakatem, dziełem muzycznym, rzeźbą)
-
samodzielnie dokonuje przekładu intersemiotycznego tekstów kultury i interpretacji wybranych zjawisk społecznych oraz prezentuje je w ramach różnych projektów, samodzielnych lub grupowych, podejmuje w nich tematy związane z historią, filozofią, sztuką
-
interpretuje aforyzm i anegdotę
-
w cudzej wypowiedzi (w tym literackiej) analizuje i omawia elementy retoryki: powtórzenia, pytania retoryczne, apostrofy, wyliczenia, wykrzyknienia
-
wnikliwie analizuje językowe i pozajęzykowe środki perswazji (np. w reklamie prasowej), reaguje adekwatnie do nich, nie ulega im niepotrzebnie
-
dostrzega i omawia funkcje środków pozajęzykowych w sztuce teatralnej i filmie
-
wskazuje elementy stylu oficjalnego, nieoficjalnego (potocznego), urzędowego (mówionego i pisanego) i artystycznego w tekstach, np. literackich, i określa ich funkcję
-
interpretuje pejzaż, portret, scenę rodzajową, martwą naturę; wybiera i omawia konteksty związane z analizowanym dziełem
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
pisze wyczerpująco i na temat, stosując funkcjonalną, urozmaiconą kompozycję, logikę wypowiedzi
-
zachowuje poprawność językową, stylistyczną, ortograficzną i interpunkcyjną tworzonego tekstu, stosuje zasady interpunkcji zdania pojedynczego, złożonego i wielokrotnie złożonego, pisze teksty wyczerpujące temat, zrozumiałe, klarowne
-
zachowuje przemyślaną, trójdzielną kompozycję dłuższej wypowiedzi, w tym
w przemówieniu; konsekwentnie i logicznie stosuje akapity, dba o spójne, ciekawe nawiązania między poszczególnymi częściami wypowiedzi -
zachowuje estetykę zapisu, jego teksty są poprawne, przejrzyste i czytelne
-
posługując się bogatym słownictwem, poprawnie redaguje różne formy wypowiedzi, m.in. opowiadanie z elementami dialogu i monologu, opisu, charakterystyki, zróżnicowane stylistycznie i funkcjonalnie opisy, recenzję i notatkę (różnorodne postaci)
-
redaguje poprawne ogłoszenie, zaproszenie, zawiadomienie, pozdrowienia, życzenia, gratulacje, dedykację, apel, uwzględniając w nich wszystkie elementy i właściwy zapis graficzny i funkcję tekstu
-
tworzy plan ramowy i rozbudowany szczegółowy dłuższej wypowiedzi
-
formułuje treść sms-a, e-maila, stosując poprawny zapis ortograficzny, dodaje trafny, przemyślany komentarz do przeczytanej informacji elektronicznej
-
streszcza, skraca, parafrazuje tekst (w tym tekst naukowy i popularnonaukowy), poprawnie i samodzielnie przytaczając zagadnienia
-
pisze opis, charakterystykę, sprawozdanie, list nieoficjalny i oficjalny, dziennik, pamiętnik, zgodnie z cechami gatunkowymi tekstów, stylizuje język, np. listu na język dawnych epok
-
tworzy wypowiedź o charakterze argumentacyjnym, odwołując się do kontekstów, np. historycznego, biograficznego, kulturowego; w rozprawce swobodnie formułuje tezę, hipotezę oraz wnikliwe argumenty; samodzielnie podaje przykłady do argumentów; wnioskuje, dobierając słownictwo właściwe rozprawce
-
w opowiadaniu odtwórczym i twórczym indywidualizuje język bohatera, wprowadza nieszablonowe rozwiązania kompozycyjne
-
w tekstach własnych swobodnie i celowo wykorzystuje różne formy wypowiedzi, w tym opis sytuacji, opis przeżyć wewnętrznych, mowę zależną i niezależną w celu dynamizowania akcji i charakteryzowania bohatera
-
wnikliwie opisuje i charakteryzuje siebie, postaci rzeczywiste i fikcyjne, porównuje cechy bohaterów literackich i rzeczywistych, ocenia i wartościuje ich zachowania
i postawy w odniesieniu do ogólnie przyjętych norm moralnych -
samodzielnie pisze życiorys, CV, podanie i list motywacyjny
-
przeprowadza i zapisuje wywiad, stosuje w nim właściwy zapis graficzny, dba o ciekawe pytania, wykorzystuje zdobytą z różnych źródeł wiedzę na temat podjęty w rozmowie
-
opisuje dzieło malarskie, grafikę, plakat, rzeźbę, fotografię z odniesieniem do odpowiednich kontekstów; odczytuje sensy przenośne w wybranych tekstach kultury, interpretuje tekst kultury, np. obrazu, plakatu, grafiki
-
pisze scenariusz na podstawie własnych pomysłów
-
pisze wyczerpującą temat recenzję książki/filmu/przedstawienia, uwzględniając
w niej swoją opinię i operując właściwym dla recenzji słownictwem, omwaia krytycznie elementy tekstu kultury , stosując odpowiednio dobrane słownictwo -
wyraża własne zdanie, trafnie polemizuje ze stanowiskiem innych, formułuje rzeczowe i samodzielne argumenty poparte celnie dobranymi przykładami, np. wprowadza cytaty z tekstów filozoficznych, sentencje, przysłowia na poparcie swojego stanowiska
-
stosuje się do zasad poprawnej wymowy oraz norm dotyczących akcentowania wyrazów
i zdań, zna i stosuje wyjątki w akcentowaniu wyrazów, unika regionalizmów i elementów gwary środowiskowej, które są niezgodne z normą językową -
wygłasza poprawny, ciekawy monolog, przemówienie, uczestniczy w dyskusji, posługując się wieloma środkami wyrazu
-
wyraża swoje zdanie i umie je logicznie uzasadnić, czynnie się odnosi do cudzych poglądów i poznanych idei
-
aktywnie uczestniczy w dyskusji, używając środków językowych wyrażających stosunek mówiącego do przedstawianych treści; nawiązując do wypowiedzi przedmówców, podejmuje próby prowadzenia dyskusji
-
dobiera i stosuje różnorodne środki językowe odpowiednio do sytuacji i odbiorcy oraz rodzaju komunikatu
-
prezentuje w dyskusji swoje stanowisko, rozwija je odpowiednio dobranymi, przemyślanymi argumentami, świadome stosuje retoryczne środki wyrazu
-
stosuje środki językowe w zależności od adresata wypowiedzi w oficjalnych i nieoficjalnych sytuacjach mówienia odpowiednio do sytuacji i odbiorcy oraz rodzaju komunikatu
-
zna i swobodnie stosuje językowe sposoby osiągania porozumienia, zasady etykiety językowej i przestrzega zasad etyki mowy
-
reaguje swobodnie i z zachowaniem zasad kultury na zjawisko brutalności słownej, kłamstwo i manipulację
-
recytuje z pamięci teksty poetyckie, interpretując je głosowo z uwzględnieniem tematu
i wyrażanych emocji oraz na przykład przez poprawne stosowanie pauz w tekście zawierającym przerzutnie -
krytycznie ocenia recytację własną, koleżanek i kolegów; przedstawia rzeczowe, wnikliwe, bezstronne i życzliwe uzasadnienie swojej oceny
-
płynnie mówi na podany temat, zachowując zasady poprawności językowej
i stylistycznej; udowadnia swoje racje za pomocą rzeczowych argumentów ułożonych
w logiczny wywód
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
Umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie:
-
stosowania w praktyce zasad ortograficznych (u, ó, ż, rz, ch, h, om, on, em, en, ą, ę, pisownia przedrostków, wielka i mała litera, zasady dotyczące pisowni zakończeń wyrazów, oznaczenia miękkości głosek), korzysta ze słownika ortograficznego, by wyjaśnić wątpliwości dotyczące wyrazów rzadkich, o nietypowej pisowni
-
dostrzegania i korekty błędów językowych w tworzonym przez siebie tekście
-
analizy elementów językowych w tekstach kultury (np. w reklamach, plakacie, piosence), z wykorzystaniem wiedzy o języku w zakresie fonetyki, słowotwórstwa, fleksji i składni
-
ma wiedzę, którą płynnie stosuje w praktyce, z zakresu:
– fonetyki – zna różnicę między głoską a literą; rozróżnia samogłoski i spółgłoski, głoski dźwięczne, bezdźwięczne, ustne, nosowe, twarde, miękkie; wie, na czym polega zjawisko upodobnień pod względem dźwięczności, uproszczeń grup spółgłoskowych, utraty dźwięczności w wygłosie; ma świadomość rozbieżności między mową a pismem i świadomie to wykorzystuje, dbając o poprawność ortograficzną pisanych tekstów,
– słowotwórstwa i słownictwa – rozpoznaje wyraz podstawowy i pochodny, podstawę słowotwórczą, formant, rdzeń, tworzy rodzinę wyrazów; odróżnia wyraz pokrewny od bliskoznacznego, poprawnie stosuje formanty do tworzenia wyrazów pochodnych, umie je nazwać, rozpoznaje wyrazy złożone słowotwórczo, wskazuje różnicę między realnym a słowotwórczym znaczeniem wyrazów, zna typy skrótów i skrótowców oraz stosuje zasady interpunkcji w ich zapisie; świadomie stosuje
w swoich wypowiedziach popularne przysłowia, powiedzenia, frazeologizmy we właściwym kontekście itp., rozróżnia synonimy, homonimy, antonimy, wskazuje wyrazy rodzime i zapożyczone; wyjaśnia różnice między treścią a zakresem wyrazu, różnicuje wyrazy ze względu na ich treść i zakres, odróżnia język ogólnonarodowy od gwary i dialektu,– fleksji – swobodnie nazywa i odmienia odmienne części mowy (także w przypadku wyrazów podchwytliwych): rzeczownik (z podziałem na osobowy, nieosobowy, żywotny, nieżywotny, pospolity, własny), czasownik (dokonany, niedokonany,
w stronie czynnej, biernej i zwrotnej), przymiotnik, liczebnik (i jego rodzaje), oddziela temat od końcówki, także w wyrazach, w których występują oboczności; nazywa nieodmienne części mowy (także w przypadku podchwytliwych wyrazów): przysłówek (w tym odprzymiotnikowy), samodzielne i niesamodzielne (spójnik, partykuła, przyimek, wykrzyknik), stosuje wiedzę o częściach mowy
w poprawnym zapisie: głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, przyimków, zakończeń czasowników, partykuły nie i -by z różnymi częściami mowy, tworzy
i odmienia imiesłowy,– składni – rozpoznaje i nazywa części zdania: podmiot (i jego rodzaje: gramatyczny, logiczny, szeregowy i domyślny), orzeczenie (odróżnia orzeczenie czasownikowe od imiennego), przydawkę, dopełnienie, okolicznik (czasu, miejsca, sposobu, przyczyny, celu), nazywa związki wyrazów w zdaniu pojedynczym (w tym rozpoznaje wyraz nadrzędny i podrzędny w związkach wyrazów, rozpoznaje związek zgody, rządu i przynależności), a także zależności między zdaniami składowymi w zdaniu złożonym, wskazuje człon nadrzędny i podrzędny, wykorzystuje wiedzę o budowie wypowiedzenia pojedynczego i złożonego
w przekształcaniu zdań pojedynczych na złożone i odwrotnie oraz wypowiedzeń
z imiesłowowym równoważnikiem zdania na zdanie złożone i odwrotnie, dokonuje przekształceń z mowy zależnej na niezależną i odwrotnie, sporządza wykresy rozbudowanych zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyodrębnia zdania składowe w zdaniach złożonych i wielokrotnie złożonych, potrafi określić typy zdań pojedynczych (rozwinięte i nierozwinięte, oznajmujące, rozkazujące, pytające, wykrzyknikowe), złożonych (współrzędnie i podrzędnie),
a także rozpoznać rodzaje zdań złożonych współrzędnie (łącznie, rozłącznie, przeciwstawnie i wynikowo) i podrzędnie (przydawkowe, dopełnieniowe, okolicznikowe, podmiotowe i orzecznikowe) na prostych przykładach; w swoich wypowiedziach stosuje zdania, uwzględniając cel wypowiedzi: oznajmujące, pytające i rozkazujące-
swobodnie wykorzystuje znane normy językowe i zasady grzecznościowe odpowiednie dla wypowiedzi publicznych
-
rozpoznaje i rozumie przykłady manipulacji i prowokacji językowej, aktywnie je komentuje i reaguje na nie
-
zna językowe sposoby osiągania porozumienia, aktywnie i asertywnie je stosuje
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania kryterialne na ocenę bardzo dobrą, a ponadto przejawia wiele umiejętności w zakresie przykładowo podanych zagadnień:
Kształcenie literackie i kulturowe
SŁUCHANIE
-
ocenia wysłuchany tekst pod względem merytorycznym oraz poprawnościowym, stosuje kryteria oceny odpowiednio dobrane do celu wypowiedzi i intencji nadawcy
-
samodzielnie odczytuje i interpretuje zabiegi związane z prezentacją walorów artystycznych nagrania wzorcowej recytacji
-
analizuje i wykorzystuje w nowych sytuacjach dydaktycznych informacje wybrane
z wysłuchanego tekstu
CZYTANIE TEKSTÓW PISANYCH I ODBIÓR INNYCH TEKSTÓW KULTURY
-
czyta różne teksty (zarówno współczesne, jak i dawne, przewidziane w programie nauczania oraz spoza niego) na poziomie dosłownym, przenośnym i symbolicznym
-
samodzielnie i z pasją interpretuje teksty pisane i inne teksty kultury, uwzględniając intencję nadawcy oraz konteksty niezbędne do interpretacji, proponuje własną interpretację głosową tekstu
-
praktycznie wykorzystuje informacje wybrane z tekstu literackiego, popularnonaukowego, naukowego; systematycznie i skutecznie szuka nowych informacji w celu realizacji zainteresowań humanistycznych
-
krytycznie, wielostronnie i z zaangażowaniem poznawczym ocenia i wartościuje treści, zachowania i postawy przedstawione w utworach w odniesieniu do systemu moralnego
i etycznego -
analizuje niejednorodność dzieł literackich
Tworzenie wypowiedzi (elementy retoryki, mówienie i pisanie)
-
samodzielnie buduje spójne, logiczne, rzeczowe wypowiedzi na podany temat, w których przedstawia własne, ciekawe stanowisko lub płynnie dowodzi przyjętych racji za pomocą popartych przykładami argumentów uwzględniających różne konteksty kulturowe
-
tworzy oryginalne notatki, posługując się bogatym słownictwem
-
podejmuje próby własnej twórczości literackiej, świadomie stosując różnorodne środki stylistyczne, parafrazuje utwory znanych twórców
-
pisze wypowiedzi oryginalne pod względem sposobu ujęcia tematu; wykazuje się szczególną dbałością o poprawność językową, bezbłędny zapis, logiczną i pomysłową kompozycję; jego język charakteryzuje się własnym stylem lub jego zaczątkami
-
aktywnie uczestniczy w realizacji projektów, będąc przewodniczącym grup projektowych lub pełniąc inną ważną dla danego projektu funkcję
-
proponuje tematy rozmów odnoszące się do omawianych utworów
-
aktywnie uczestniczy w dyskusji jako dyskutant lub przewodniczący, rzeczowo przedstawia swoje stanowisko i wnioski, formułuje oryginalne, przemyślane sądy
i spostrzeżenia -
interpretuje głosowo wygłaszany z pamięci lub czytany tekst, uwzględniając funkcję zastosowanych środków stylistycznych, charakter tekstu, konteksty
-
przejawia szczególną dbałość o kulturę słowa
-
oceniając pracę innych, przedstawia krytyczną, rzeczową refleksję wynikającą
z wnikliwej analizy wykonanych zadań i erudycji polonistycznej, pozostaje przy tym bezstronny i życzliwy
Kształcenie językowe (gramatyka języka polskiego, komunikacja językowa i kultura języka, ortografia i interpunkcja)
-
wykorzystując wiedzę o języku, odczytuje sensy symboliczne i przenośne w tekstach kultury jako efekt świadomego kształtowania warstwy stylistycznej wypowiedzi
-
samodzielnie poszerza wiedzę językową i wykorzystuje ją we własnych wypowiedziach
1 Tłustą czcionką wyszczególniono treści, które pojawiają się po raz pierwszy w klasie 8.